اگر زن ارزش والای خود را دریابد، هرگز تن خود را آراسته نکرده و ظاهر خود را فریبنده نمی‏کند و خود را در مقابل چشم نامحرمان قرار نمی‌‏دهد.

بیماری بی‌حجابی و بدحجابی با بیماری فقدان یا ضعف غیرت رابطه و تأثیر متقابل دارد.

پوشیدن لباس تنگ، بدن نما، تحریک‌کننده و بد شکل، آرایش نامناسب و نداشتن وقار، نشانه عدم اعتماد به نفس است.

ظهور بی‌حجابی حتی به مقدار کم با توجه به پیشینه فرهنگی، الگو آموزشی و تربیتی غالب، حساسیت‌های وجدان جمعی مراقبت و کنترل افکار عمومی و سیاست‌های...

اگر پدیده بدحجابی یا بی‌حجابی عمومیت پیدا کند، به باورهای دینی که پایه نظم دینی هستند، آسیب جدی وارد می‌کنند.

مرد در عمق وجودش از ابتذال، تسلیم و رایگانی زن متنفر است و عزت، استغنا و بی‌اعتنایی او را می‌ستاند.

مردی وجود ندارد که آرزوی داشتن همسر عفیف و باحیا را در سر نپروراند یا از زیستن در کنار چنین زنی لذت نبرد.

بد پوشی و برهنگی بستر تحریک و مزاحمت مردان در حق زنان را پدید می‌آورد.

بی‌حجابی کلید تخریب ارزش‌های زنانه است.

اگر قلعه مستحکم حجاب زن مسلمان فتح شود، راه بردگی جامعه اسلامی فراهم می‌گردد.