بی‌حجابی یعنی: دعوت به پوچی، پوچ‌نگری و پوچ‌گرایی.

هر شاخه‌ای كه از باغ برون سر، در میوه آن طمع كند رهگذر، بی‌حجابی مانند شاخه‌ای است بیرون از حصار باغ كه طمع هر رهگذری را به خود جلب می‌كند.

بی‌حجاب و بی‌عفتی به عنوان دو ضدارزش در جامعه بشری و به ویژه جوامع اسلامی مطرح است.

در كشورهایی كه زنان بی‌حجابند نظام خانواده بیشتر از هم گسسته می‌شود.

بدحجابی و بی‌حجابی ثمره نداشتن معرفت و شناخت حقیقی جایگاه زن در هستی است.

بدحجابی علاوه بر اینكه خود ناهنجاری اجتماعی به شمار می‌آید و جامعه را به بی‌بندوباری می‌كشد، زمینه‌ساز بسیاری از زشتی‌های اخلاقی است.

پوشیدگی زن و قبول خویشتن‌داری تمرین است برای كسب خصایص انسان كامل و متعالی.

تقید زن به حجاب و پوشیدگی در خارج از محیط خانواده باعث افزایش جذابیت زن به ویژه برای همسرش می‌گردد.

حجاب از نظر اسلام برای حمایت از زن و حفظ كرامت او به ویژه در جامعه مطرح شده است.

اگر حجاب در جامعه وجود نداشته باشد، روابط زن و مرد به روابط دو جنس مخالف كه شائبه در آن مطرح است.