فداک ابي و امي اين تمشي شاعر : عطار براق آمد مگر بر عزم عرشي فداک ابي و امي اين تمشي که صد عالم وراي عرش و فرشي تورا چه عالم و چه عرش و چه فرش چو سر بر خط نهاده انس...

گر سخن بر وفق عقل هر سخنور گويمي شاعر : عطار شک نبودي کان سخن بر خلق کمتر گويمي گر سخن بر وفق عقل هر سخنور گويمي گر تو را اهليتي بودي تو را بر گويمي راز عالم در دلم،...

برو بند قفس بشکن که بازان را قفس نبود شاعر : عطار تو در بند قفس ماندي چه باز دست سلطاني برو بند قفس بشکن که بازان را قفس نبود ولي چون بي‌کله گردي به بيني آنچه مي‌داني ...

اي حلقه‌ي درگاه تو هفت آسمان سبحانه شاعر : عطار وي از تو هم پر هم تهي هر دو جهان سبحانه اي حلقه‌ي درگاه تو هفت آسمان سبحانه هم بر کناري از جهان هم در ميان سبحانه اي از...

مکن مدار براي من اي پسر روز شاعر : عطار که کرد عارض سيمين تو چو زر روزه مکن مدار براي من اي پسر روز چگونه ماهي، ماهي بود به سر روزه ز ماه روزه چو کاهي شد اي پسر ماهت...

اي روي درکشيده به بازار آمده شاعر : عطار خلقي بدين طلسم گرفتار آمده اي روي درکشيده به بازار آمده کانجا نه اندک است و نه بسيار آمده غير تو هرچه هست سراب و نمايش است ...

اي هم‌نفسان تا اجل آمد به سر من شاعر : عطار از پاي درافتادم و خون شد جگر من اي هم‌نفسان تا اجل آمد به سر من نه هست اميدم که کس آيد به بر من رفتم نه چنان کامدنم روي بود...

اگر به مدت جاويد ذره‌هاي جهان شاعر : عطار سخن‌سراي شوندي به صدر هزار زبان اگر به مدت جاويد ذره‌هاي جهان ز صد هزار يکي در نيايدي به بيان صفات ذات جهان‌آفرين دهندي شرح...

آتش تر مي‌دمد از طبع چون آب ترم شاعر : عطار در معني مي‌چکد از لفظ معني‌پرورم آتش تر مي‌دمد از طبع چون آب ترم بيش مي‌ارزد دو عالم پر گهر يک گوهرم بر سر هفتم طبق در من...

نه پاي آنکه از کره‌ي خاک بگذرم شاعر : عطار نه دست آنکه پرده‌ي افلاک بر درم نه پاي آنکه از کره‌ي خاک بگذرم پرها زنم چو زين قفس تنگ بر پرم بي آب و دانه در قفسي تنگ مانده‌ام...