صبح بر افراخت علم اي غلام شاعر : عطار رنجه کن از لطف قدم اي غلام صبح بر افراخت علم اي غلام تا بنشينيم به هم اي غلام خيز که بشکفت گل و ياسمين زانکه جهان شد چو ارم اي...

صبح دم زد ما چنين خام اي غلام شاعر : عطار دست ايامم به روي اندر فکند صبح دم زد ما چنين خام اي غلام گام بيرون نه که دست روزگار هين که رفت از دست ايام اي غلام چند باشي...

گشت جهان همچو نگار اي غلام شاعر : عطار باده‌ي گلرنگ بيار اي غلام گشت جهان همچو نگار اي غلام وصل‌طلب فصل بهار اي غلام با گل و با بلبل و با مل بهم مي‌شنوي ناله‌ي زار...

صبح رخ از پرده نمود اي غلام شاعر : عطار چند کني گفت و شنود اي غلام صبح رخ از پرده نمود اي غلام چند زنم بانگ که زود اي غلام دير شد آخر قدحي مي بيار هين که بسي درد فزود...

عشق جاني داد و بستد والسلام شاعر : عطار چند گويي آخر از خود والسلام عشق جاني داد و بستد والسلام يک نفس بود اين شد آمد والسلام تو چنان انگار کاندر راه عشق بعد از آنش...

اي زلف تو شبي خوش وانگه به روز حاصل شاعر : عطار خورشيد را ز رشکت صد گونه سوز حاصل اي زلف تو شبي خوش وانگه به روز حاصل هر تير ترکشت را صد کينه توز حاصل هر تابش مهت را...

زهي در کوي عشقت مسکن دل شاعر : عطار چه مي‌خواهي ازين خون خوردن دل زهي در کوي عشقت مسکن دل گرفته جان پرخون دامن دل چکيده خون دل بر دامن جان به صد جان من شدم در شيون...

صورت نبندد اي صنم، بي زلف تو آرام دل شاعر : عطار دل فتنه شد بر زلف تو، اي فتنه‌ي ايام دل صورت نبندد اي صنم، بي زلف تو آرام دل ديري است تا سوداي تو، بگرفت هفت اندام دل ...

اي عقل گرفته از رخت فال شاعر : عطار بر زلف تو وقف جان ابدال اي عقل گرفته از رخت فال يک شکل ز صد هزار اشکال از زلف تو حل نمي‌توان کرد هرگه که شوم به صد زبان لال ...

اي عشق تو با وجود هم تنگ شاعر : عطار در راه تو کفر و دين به يک رنگ اي عشق تو با وجود هم تنگ بي نام تو نامها همه ننگ بي روي تو کعبه‌ها خرابات دور است به صد هزار فرسنگ...