بيا، که خانه‌ي دل پاک کردم از خاشاک شاعر : فخرالدين عراقي درين خرابه تو خود کي قدم نهي؟ حاشاک بيا، که خانه‌ي دل پاک کردم از خاشاک هزار جان به لب آري، ز کس نداري باک هزار...

بيا، که خانه‌ي دل پاک کردم از خاشاک شاعر : فخرالدين عراقي درين خرابه تو خود کي قدم نهي؟ حاشاک بيا، که خانه‌ي دل پاک کردم از خاشاک ولي نگاه نداري تو خود دل غمناک به لطف...

حبذا عشق و حبذا عشاق شاعر : فخرالدين عراقي حبذا ذکر دوست را عشاق حبذا عشق و حبذا عشاق بيخود از سر کنند با عشاق حبذا آن زمان که پرده‌ي عشق نگريزند از جفا عشاق نبرند...

باز غم بگرفت دامانم، دريغ شاعر : فخرالدين عراقي سر برآورد از گريبانم دريغ باز غم بگرفت دامانم، دريغ نيست جز غصه گوارانم، دريغ غصه دم‌دم مي‌کشم از جام غم صاعقه افتاد...

کردم گذري به ميکده دوش شاعر : فخرالدين عراقي سبحه به کف و سجاده بر دوش کردم گذري به ميکده دوش کين جا نخرند زرق، مفروش پيري به در آمد از خرابات خرقه بنه و پلاس درپوش...

صلاي عشق، که ساقي ز لعل خندانش شاعر : فخرالدين عراقي شراب و نقل فرو ريخته به مستانش صلاي عشق، که ساقي ز لعل خندانش براي ما لب نوشين شکر افشانش بيا، که بزم طرب ساخت، خوان...

نرسد به هر زباني سخن دهان تنگش شاعر : فخرالدين عراقي نه به هر کسي نمايد رخ خوب لاله رنگش نرسد به هر زباني سخن دهان تنگش رخ خوب او نبيند بجز از دو چشم شنگش لب لعل او نبوسد،...

بکشم به ناز روزي سر زلف مشک رنگش شاعر : فخرالدين عراقي ندهم ز دست اين بار، اگر آورم به چنگش بکشم به ناز روزي سر زلف مشک رنگش به مراد، اگر نترسم ز دو چشم شوخ شنگش سر زلف...

تماشا مي‌کند هر دم دلم در باغ رخسارش شاعر : فخرالدين عراقي به کام دل همي نوشد مي لعل شکر بارش تماشا مي‌کند هر دم دلم در باغ رخسارش همه در بند آن باشد که گردد گرد رخسارش...

در بزم قلندران قلاش شاعر : فخرالدين عراقي بنشين و شراب نوش و خوش باش در بزم قلندران قلاش بايد که شوي تو نيز قلاش تا ذوق مي و خمار يابي رو باده‌پرست شو چو اوباش ...