صدرالمتألهین شیرازى کتابى دارد به نام شواهدالربوبیه که در واقع چکیده اسفار و به تعبیر دیگر عصاره سیستم فلسفى او یعنى حکمت متعالیه است. وى در این کتاب به جاى فصل،

صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازى، مشهور به صدرالمتألهین، با تألیف اثر بسیار مهم خود »الحکمة المتعالیة فى اسفار العقلیة الاربعة« و نظام و قوام بخشیدن به حکمت متعالیه،

اشاره: در تاریخ 20/ 8/ 90 نشست نقد و معرفی کتاب متافیزیک ابن سینا نگاشته دکتر نصرالله حکمت با حضور مؤلف محترم و آقایان دکتر محمد سعیدی مهر، دکتر رسول رسولی پور و

اشاره در تاریخ 27/ 9/ 90 به همت مجله کتاب ماه فلسفه، نشست نقد و بررسی کتاب جلال الدین دوانی: فیلسوف ذوق التأله با حضور نویسنده محترم جناب آقای دکتر دینانی؛ سرکار

در قول راجع‌به مکان بین حکیمان اختلاف است از افلاطون حکایت شده است که مکانِ جسم هیولای آن است و قوم دیگر گفته‌اند که مکان بُعدی است که جسم در آن نفوذ می‌کند. ارسطو می‌گوید:

دلیل اول: اگر در امتزاج و ترکیب فسادی رخ دهد چون در امتزاج و ترکیب کَوْن هم رخ می‌دهد درین صورت مسأله از باب امتزاج و ترکیب خارج می‌شود و به مسألة کَوْن و فساد راجع می‌گردد.

حکیمان در اثبات امتناع جدایی و انفکاک هیولی از صورت گفته‌اند: اگر این انفکاک صورت پذیرد آیا این انفکاک یا با وضع است ( مراد وضع نسبت اجزاء یک مجموعه به هم و درین جا وضع قابل اشاره

پرسشگر می‌پرسد: شهرت برین است که جوهر جنس برای جواهر است ولی برین شهرت اعتراض شده است: اگر جوهر جنس برای انواع جواهر باشد لازم می‌آید انواع جوهر مشترک در جوهریت باشد

وجه اول: این قضیه صادقه را داریم: «همواره اگر چون واجب‌الوجود موجود است معلول اول نیز موجود است» از صدق این قضیه عکس نقیض آن که عبارت است از: «همواره اگر معلول اول موجود نباشد

پرسشگر می‌پرسد: وقتی که در منطق سؤال از کثیرین مختلف الحقائق می‌شود ( سؤال از جنس) مثل سؤال از «اسب» و «انسان» که این دو چیستند ( یعنی ماهما) در جواب آنچه گفته می‌شود چیزی است که