تير از کمان به من اندازد

تير از کمان به من اندازد شاعر : اوحدي مراغه اي عشق از کمين چو برون تازد تير از کمان به من اندازد کو را چو موم...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

رخش، روابود، ار اسب دلبري تازد

رخش، روابود، ار اسب دلبري تازد شاعر : اوحدي مراغه اي که گوي سيم به چوگان مشک مي‌بازد رخش، روابود، ار اسب دلبري تازد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

چون گره بر سر آن زلف دو تاه اندازد

چون گره بر سر آن زلف دو تاه اندازد شاعر : اوحدي مراغه اي مشک را خوارتر از خاک به راه اندازد چون گره بر سر آن زلف...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ديگر مرا به ضربت شمشير غم بزد

ديگر مرا به ضربت شمشير غم بزد شاعر : اوحدي مراغه اي فرياد ازين سوار، که صيد حرم بزد! ديگر مرا به ضربت شمشير غم بزد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

زلف را تاب دام و خم برزد

زلف را تاب دام و خم برزد شاعر : اوحدي مراغه اي همه کار مرا بهم برزد زلف را تاب دام و خم برزد به سر نام من قلم...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

چو ميل او کنم، از من به عشوه بگريزد

چو ميل او کنم، از من به عشوه بگريزد شاعر : اوحدي مراغه اي دگر چو روي به پيچم به من در آويزد چو ميل او کنم، از من...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

سوداي عشق خوبان از سربدر کن، اي دل

سوداي عشق خوبان از سربدر کن، اي دل شاعر : اوحدي مراغه اي در کوي نيک نامي لختي گذر کن، اي دل سوداي عشق خوبان از سربدر...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

نه به اندازه‌ي خود يار گزيدي، اي دل

نه به اندازه‌ي خود يار گزيدي، اي دل شاعر : اوحدي مراغه اي تا رسيدي به بلايي که شنيدي، اي دل نه به اندازه‌ي خود يار...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

زهي! ز دست رقيبان گذر به کوي تو مشکل

زهي! ز دست رقيبان گذر به کوي تو مشکل شاعر : اوحدي مراغه اي ز بس جمال که داري، نظر به روي تو مشکل زهي! ز دست رقيبان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

خيز، که در ميرسد موکب سلطان گل

خيز، که در ميرسد موکب سلطان گل شاعر : اوحدي مراغه اي چاره‌ي بزمي بساز، تا بنهي خوان گل خيز، که در ميرسد موکب سلطان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

\N

\N شاعر : اوحدي مراغه اي . . . \N . . . \N ديديم و بي‌غروب نبودند و بي‌افول بنماي روي خويش، که غير از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي سحري دعاي من، در دلش آن جفا مهل

اي سحري دعاي من، در دلش آن جفا مهل شاعر : اوحدي مراغه اي يار خطاپرست را بر سر آن خطا مهل اي سحري دعاي من، در دلش...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

مستم از باده‌ي مهر تو، مرا مست مهل

مستم از باده‌ي مهر تو، مرا مست مهل شاعر : اوحدي مراغه اي رفتم از دست، دمي دست من از دست مهل مستم از باده‌ي مهر تو،...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

روي زيبا نتوان داشت نهان پيوسته

روي زيبا نتوان داشت نهان پيوسته شاعر : اوحدي مراغه اي خاصه رويت که به روحست و روان پيوسته روي زيبا نتوان داشت نهان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي از دهان تنگت شهري شکر گرفته

اي از دهان تنگت شهري شکر گرفته شاعر : اوحدي مراغه اي نام رخ تو گل را از خاک برگرفته اي از دهان تنگت شهري شکر گرفته...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ز دست زلف سياه تو تا توان خواري

ز دست زلف سياه تو تا توان خواري شاعر : اوحدي مراغه اي بدين شکسته‌ي مسکين ناتوان رفته ز دست زلف سياه تو تا توان خواري...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

آن گل سوريست در کلاله نهفته

آن گل سوريست در کلاله نهفته شاعر : اوحدي مراغه اي يا به عبيرست برگ لاله نهفته آن گل سوريست در کلاله نهفته رسته‌ي...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي از عرب و از عجمت مثل نزاده

اي از عرب و از عجمت مثل نزاده شاعر : اوحدي مراغه اي حسن تو عرب را و عجم را بتو داده اي از عرب و از عجمت مثل نزاده...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

عارف چو بحر بايد: لب خشک و رخ گشاده

عارف چو بحر بايد: لب خشک و رخ گشاده شاعر : اوحدي مراغه اي بر جاي خود چو بحري جوشان و ايستاده عارف چو بحر بايد: لب...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ببخشا، اي من مسکين به دل در دامت افتاده

ببخشا، اي من مسکين به دل در دامت افتاده شاعر : اوحدي مراغه اي دلم را قرعه‌ي عشق و هوس بر نامت افتاده ببخشا، اي من...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390