امام صادق علیه‌ السلام

هيچ گاه دست از دعا بر نداريد، كه شما به هيچ وسيله اى به مانند آن به درگاه خدا نزديكى پيدا نمى كنيد، و هيچ گاه درخواست حاجتى را

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَلَيْكُمْ بِالدُّعاءِ فَاِنَّكُمْ لاتَتَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لاتَتْرُكُوا صَغيرَةً لِصِغَرِها أَنْ تَسأَلُوها فَإِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الكِبارِ؛

امام صادق علیه‌ السلام

چون گناه بنده (مؤمنى) فراوان شود و عمل صالحى نداشته باشد كه جبران آن گناهان كند، خداوند او را به غم و اندوه گرفتار مى سازد تا گ

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ العَبْدَ إذا كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَمْ يكُنْ عِندَهُ مايُكَفِّرُها إبتَلاهُ اللّه ُ تَعالى بِالحُزْنِ فَيُكَفِّرُ عَنهُ ذُنُوبَهُ؛

امام صادق علیه‌ السلام

امام صادق (عليه السلام) در وصف مؤمنان كامل مى فرمايند: آنان كسانى اند كه در روزگار سختى وآسايش به برادران خود نيكى مى كنند، در

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ الامامُ الصّادِقُ عليه السلام فى وَصفِ الكامِلينَ مِنَ المُؤمِنين: هُمُ البَرَرَةُ بِالاِخْوانِ فى حالِ العُسرِ وَاليُسرِ، ألمُؤثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِم فى حالِ العُسرِ، كَذلِكَ وَصَفَهُمُ اللّه ُ فَقالَ: «وَيُؤثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِم وَلَوْ كانَ بِهِم خَصاصَةٌ.» ؛

امام صادق علیه‌ السلام

شعيب مى گويد: گروهى را اجير كرديم كه تا هنگام عصر در باغ امام صادق (عليه السلام) كار كنند. همين كه كارشان تمام شد آن حضرت فرمو

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
شُعَيبٌ: تَكاريْنا لأبي عبدِاللّه علیه السّلام قَوْما يَعْمَلُونَ في بُستانٍ لَهُ وَكانَ اَجَلُهُمْ إلى العَصرِ فَلَمّا فَرَغُوا قالَ لِمُعَتَّبٍ: أَعطِهِمْ أُجُورَهُمْ قَبلَ أَنْ يَجُفَّ عَرَقُهُم؛

امام صادق علیه‌ السلام

هرگاه آبرو بريزد، جمع آورى و (جبران) آن دشوار است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا رَقَّ العِرْضُ استَصْعَبَ جَمْعُهُ؛

امام صادق علیه‌ السلام

مفضل بن قيس مشكل مالى خود را برامام صادق ( علیه السّلام )شرح داد. حضرت فرمودند: اى كنيز آن هميان را بياور. پس فرمودند: اين چها

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
يا جارِيَةُ هاتِ ذلِكَ الْكيسَ، هذِهِ أَرْبَعْمِائةَ دينارٍ وَصَلَنى بَها أَبُوجَعفَرٍ، فَخُذْها وَ تَفَرَّجْ بِها. قالَ فَقُلتُ لا وَاللّه ِ جُعِلتُ فَداكَ ما هذا دَهرى وَلكن اَحْبَبْتُ أَن تَدعُوَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ لى. قالَ فَقالَ: اى سَأَفعَلُ وَلكن اِيّاكَ أَن تُخبِرَ النّاسَ بِكُلِّ حالِكَ فَتَهُونَ عَلَيْهِمْ؛

امام صادق علیه‌ السلام

هركس چيزى را نقل كند و قصدش ظاهر ساختن عيب و بدى و ريختن آبروى مؤمنى باشد و بخواهد او را از ديده هاى مردم بيندازد و در انظار، س

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن رَوى عَلى مُؤمِنٍ رِوايَةً يُريدُ بِها شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوَّتِهِ لِيَسقُطَ مِن أَعيُنِ النّاسِ، اَخَرَجَهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ مِن وِلايَتِهِ اِلى وِلايَةِ الشَّيطانِ؛

امام صادق علیه‌ السلام

بنده مؤمن تا خاموش است، نيكوكار نوشته مى شود، وچون لب گشايد، نيكوكاريا بدكار نوشته خواهد شد.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لايَزال الْعَبْدُ المُؤمِنُ يُكتَبُ مُحسِناً مادامَ ساكِتاً، فَاِذا تَكَلَّمَ كُتِبَ مُحْسِناً أَو مُسيئاً؛

امام صادق علیه‌ السلام

امام صادق (علیه السلام) در پاسخ به ابوبصیر از آیه «خود و خانواده خود را از آتش ... نگه دارید»، پرسید چگونه خانواده را باید از آ

امام صادق علیه السلام در پاسخ به ابوبصیر که پرسید: با توجه به آیه «قُوا اَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُم ناراً؛ خود و خانواده خود را از آتش نگه دارید»، چگونه خانواده را باید از آتش نگه داشت؟، فرمودند:
تَأْمُرُهُمْ بِما أَمَرَهُم اللّه ُ وَ تَنهاهُم عَمّا نَهاهُمُ اللّه ُ عَنْهُ فَاِنْ أَطاعُوکَ کُنْتَ قَدْ وَقَیتَهُم وَ إِنْ عَصَوکَ فَکُنتَ قَدْ قَضَیتَ ما عَلَیکَ؛

امام صادق علیه‌ السلام

رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در سفرى از مركب خود پياده شدند و پنج مرتبه به سجده افتادند، چون سوار مركب شدند، يكى از يارا

امام صادق علیه السّلام فرمودند: