رژیمِ بعث و چهل کشورِ حمایتگر بر آن شدند بمانند، جای خرمشهر ولی تمامیِ ایران بسیج شد، یکبار و پس گرفت ز دشمن منای خرمشهر سالروز آزادسازی...

ای نخل! زوال، دامنت را نگرفت زخم تو غرور کهنت را نگرفت هرچند بریدند سرت را اما بی سر شدن، ایستادنت را نگرفت سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی...

آینه و آب مهربانی کردند با جنگل عشق، همزبانی کردند شب را ز حریم باغ گل تاراندند تشریف سپیده را جهانی کردند سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد

چو خونین شد ز خون پاکبازان       بشد خرم بشد دامان میهن                                                                                                      ...

تو شهر لاله های سر بریده تو شهر مادران داغ دیده ز خم نوشان تو رنگ و بو گرفتی ز یاران آبرو نیکو گرفتی سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد

سلامت باد خرمشهر مظلوم درودت خطه خونین و مغموم تو را آلاله ها زیبنده کردند نگون بودی تو را پاینده کردند سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد

ای تو خونین شهر خرم از امید خاک تو آمیخته با خون شهید دامنت دشت شقایق‌های خون کز تن ایران و از زخمت چکید سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد

در نبرد نور و دیو شب پرست همت تو پردهٔ شب را درید پهلُو ایران تو خرمشهر من چشم تاریخ پهلوان چون تو ندید سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد

لاله های سرخ باغ تربتت تا به دشت داغ خورشید سرکشید در رگت جاری خون غیرت است غیرت از فعل تو بر معنی رسید سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد

تو همچون غنچه های چیده بودی که در پرپر شدن خندیده بودی مگر راه حیات جاودان را تو از فهمیده ها، فهمیده بودی سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد