فطر، روز تولد فضیلت هاست؛ عید فطر، روز جلوه دادن، به بار نشستن و از شهدِ شیرینِ عشق نوشیدن است.

نسیم سیال و نرمِ صبحِ عیدِ فطر، فضا را سرشار از عطر ملکوت می کند و دل ها را وسعتی دوباره می بخشد.

خط نگاه فطریان، پر است از نیاز و نماز. دل هایشان صاف و بی ریاست؛ به صافی بال های پروانه و به شفافیت آینه.

فطر، عشوه عرش است بر ساکنان خاک و قصیده رسای معرفت است بر مقیمان مدینه فطرت. فطر، آیتی از حشر است و فرصتی برای دلبستگان ولایت.

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود صد حیف از این بساط که برچیده می شود

صدای پای عید می آید و دل مؤمن بر سر دو راهی آمدن عید رمضان و رفتن ماه رمضان بلاتکلیف است! از آمدن آن دل شاد باشد یا از رفتن آن غمگین.

ماه رمضان، باشکوه تر و زیباتر از ماه های دیگر است و فطر تجلی فطرت خدایی ماست و فرصتی برای تمام کردن بندگی!

ای عزیز! اینک که بهار تزکیه نفس و خودسازی تلطیف روح را به جشن فطر پیوند زده ای، شادی وصل گوارایت!

فطر روز تولد دوباره انسان است روزی که عطر دل انگیز ایمان در دل ها به مشام می رسد و گلبوته های صبر و مبارزه با نفس در جان ها شکفته می شود.

امروز نجوای رستگاری بر لب هاست. سقف آسمان، کوتاه تر از پیش است. میهمانان جبروت، شکوهِ خداوند را حس می کنند. عید است؛ عید انفاق و عشق.