شب قدر، شب عروج انسان، از خاک به افلاک است.

شب قدر، شبی است که بار دیگر انسان فرصت می یابد شیرینی معرفت را بچشد و با تقویت درجات ایمان و یقین، در راه سیر الهی و عروج به عالم بالا حرکت کند.

آمده ام ای خوب ترین! ای بهترین! ای مهربان ترین! تا در میهمانی بندگانت مرا نیز بپذیری و بخشش گناهان را، بدرقه راهم کنی. الهی العفو، العفو، العفو.

تقدیری سراسر خیر، برکت، سلامت و سعادت دنیا و آخرت، توشه شب قدرتان باد.

شب قدر، شب آشتی بنده با خداوند و شست وشوی تیرگی های دل است.

شب قدر، شب خودسازی و نزدیک شدن به پروردگار است.

شب قدر، شب یادآوری نعمت های مادی و معنوی خداوند است.

شب قدر، شب دعا و ندبه، و شب نزول رحمت عام و کرَم خداوند است.

شب قدر، شب باشکوه ترین پذیرایی از مهمانانِ بزم حضور است.

در شب قدر، رو به آیینه محاسبه می نشینیم و چهره جان را بی غبار می بینیم و با باران اشک، دل را در سحر رحمت و مغفرت، شست وشو می دهیم.