زندگی یعنی گذر زمان و زندگی کردن یعنی به یاد آوردن خاطره های زیبا، چه زیباست در مسیر زندگی ، زندگی کردن ، تنها تو را با آن به یاد می آورم.

جایگاه همیشگی تو در قلب منه ، البته اگه صدف قلبم لایق مروارید وجودت باشه.

دوثت دارم رو با (ث) نوشتم تا بدونی ثانیه ها را به امید دیدارت طی می کنم.

آدم به زمین آمد ، این حاثه رویا نیست این فرصت بی تکرار عشق است ، معما نیست

میدونی که بی تو میمیرم تو زندون دلت اسیرم دیگه نگیر برام بهونه دوستت دارم عاشقونه

پشت نگاهم نگاهی است که از فراسوی زمان و مکان تو را انتظار می کشد تمامی من خواهشی است که لحظه به لحظه تنها تو را فریاد می زند

سوگند به تو ای دوست ، هرگز نکنم مهر و وفای تو فراموش

گرچه از فاصله ی ماه ز من دورتری ولی انگار همین جا و همین دور و بری ماه می تابد و انگار تویی می خندی باد می آید و انگار تویی می گذری

چه کنم دست خودم نیست که یادت نکنم خواستی گل نشوی تا به تو عادت نکنم

اگر روزی کنم معنا ، معمای نگاهت را به دنیایی نمی بخشم خیال چشم ماهت را