زن به خاطر عصمتی كه دارد و میراث‌دارِ پاكی مریم است، نباید بازیچه هوس و آلوده به ویروس گناه شود.

گوهر عفاف و پاكی، كم‌ارزش‌تر از طلا و پول و محصول باغ و وسایل خانه نیست. دزدان ایمان و غارتگران شرف نیز فراوانند.

زندگی بهشتی یعنی زندگی عفیفانه.

یكی از اسباب آلودگی و افت عفاف، بیكاری است كه در روایات اسلامی، از آن به شدت نهی شده است.

كوتاهی و بی‌توجهی نسبت به عفاف، باعث رواج گناه و تفاخر و تكاثر و اسراف و فساد و در نهایت محدودیت زن خواهد شد.

عفاف باطنی و فطری زن، زینت گوهر روح و دژ محكم اوست.

رعایت عفاف عمومی باعث تأمین امنیت اجتماعی كشور است.

بی‌عفتی دختران باعث می‌شود حق‌محوری جای خود را به هوس‌بازی و خودخواهی دهد كه عامل اصلی بروز اختلافات و در نهایت طلاق است.

زن مسلمان با رفتاری متناسب و متین، زمینه گسترش عفت را فراهم می‌آورد.

زن به خاطر لطافتی كه دارد، نباید در دست‌های خشن كامجویان دیوسیرت، كه نقاب مهربانی و عشق به چهره دارند، پژمرده شود و پس از آنكه گل عصمتش را چیدند...