عفاف؛ یعنی كنترل و زمام نفس و گناه را در دست گرفتن.

از اول نباید به بیگانه، اجازه ورود به مزرعه نجابت داد تا بوته‌های نورس عصمت را لگدمال كند.

عفاف و پاكدامنی، پی‌آمد نیكوی تقوای الهی و سایه قرب خداوندی است.

از پی‌آمدهای زیان‌بار رعایت نكردن عفاف و حجاب، طلاق و جدایی زن و شوهر و ازهم‌پاشیدن نظام خانواده است.

عامل بسیار مهم و سازنده در شخصیت الهی انسان، عفت عمومی، سلامت و پاكی جامعه از عوامل غفلت‌آفرین و هوس‌آلود و ناپاكی‌هاست.

عفاف، روح پوشش است و پوشش كالبد آن.

عفت و پاكدامنی، پی‌آمد نیكوی تقوای الهی و مایه ارزش معنوی و قرب خداوندی است كه در هر جامعه‌ای نشانه شخصیت و عامل سعادت و مایه منزلت اجتماعی است.

اگر بی‌بندوباری و بی‌عفتی در جامعه رواج یابد و بهره‌برداری‌های جنسی در خارج از محیط خانواده میسر گردد، جوانان زیر بار مسئولیت‌های ازدواج نرفته...

رعایت عفاف در رفتار و گفتار، خانواده را سالم و آسیب‌ناپذیر نگه می‌دارد.

انسان در سایه عفاف، عزت و اعتبار پیدا می‌كند و كسانی كه هرچه می‌خواهند می‌خورند و آنچه می‌خواهند می‌گویند و پیوسته در پی هوسرانی‌اند، نزد دیگران...