از ارسطو پرسیدند: چه چیز اندوه را از دل می‌برد؟ گفت: ‌یکی، دیدن چهره دوستان و دوم، سخن دانایان و شنیدن پند و اندرز ایشان.

از حکیمی پرسیدند: چه زمانی سخن، ارزش و اعتبار خود را از دست می‌دهد؟‌ گفت:‌ هنگامی که به اندازه خود گفته نشود.

از افلاطون پرسیدند: چه هنگام باید از دشمن ترسید؟ گفت: بدان که از دشمن آن‌گاه باید بترسی که گمان می‌بری از او نباید بترسی و با تو سخن خوش می‌گوید...

شخصی از بطلمیوس رهنمونی راه‌گشا خواست. او گفت: آن کس که بد کند، از بد او نمی‌توان در امان بود؛ زیرا هر چه در دل پنهان کند، اثر آن بر پیشانی بداندیش...

از دانایی پرسیدند: آیا بخشش نیز سبب نیازمندی می‌شود؟ گفت: بله، زمانی که مناسب قدرت و توانایی نباشد.

از عارفی حکیم پرسیدند: ویژگی خردمند چیست؟ گفت:‌ نخست، گفتار خوب و زبان شیرین است؛ چنانکه بزرگان گفته‌اند: گفتار نیکو همانند صدقه دادن است؛ زیرا...

از افلاطون پرسیدند: بزرگ‌ترین گوهر چیست؟ گفت: بزرگ‌ترین گوهر، خرد است و گفتار خوب و زبان شیرین.

از حکیمی پرسیدند: راحتی آدمی در چیست؟ گفت: در نگاه داشتن زبان.

از حکیمی پرسیدند: بهترین رهنمون در راه دانش و درستی چیست؟‌ گفت: سخنِ دانایان.

شخصی از عارفی پرسید: انسان‌ها در مقایسه با مرگ چند دسته‌اند؟ پاسخ داد: چهار دسته‌اند: دسته اول، غافلانند. انسان غافل به دنیا مشغول است و از یادِ...