شخصی از عارفی پرسید: آداب پیش از غذا خوردن چیست؟ گفت: ‌اول؛ آنکه دست و دهان بشوید که این مانند وضوی قبل از نماز است و گفته‌اند: هرکس پیش از غذا،...

از حکیمی پرسیدند: نشانه‌های خوش‌خویی چیست؟ جواب داد: حاجت محتاجان برآوردن، برای انجام امور مهم مردم سعی کردن، با مردم به نرمی و لطافت سخن گفتن.

از بزرگی پرسیدند: نشان خوش‌بینی چیست؟ گفت: چون عمل زشت و ناپسندی از کسی سر زند آن را به نیکی تفسیر کردن.

از بزرگی پرسیدند: چه کسی از تکبر به دور است؟ جواب داد: آن که بداند که او را از چه آفریده‌اند.

از بقراط پرسیدند: سخاوتمند کیست؟ گفت: آن که مال خود را به دیگران بدهد و از دیگران چیزی دریافت نکند.

گویند: شخصی از بزرگی موعظه‌ای خواست. او پاسخ داد: نکوکار زنده است گرچه از خانه‌ای به خانه دیگر منتقل شود.

از حکیمی پرسیدند که آسایش و آرامش دنیا در چیست؟ گفت: در ترک دنیا.

از بزرگی پرسیدند: داناترین مردم کیست؟ گفت: آن‌که در حال سختی تنگدل نباشد و نعمت‌های دنیوی را بر نعمت‌های اخروی برنگزیند.

از حکیمی پرسیدند: کدام اوقات ضایع‌ترین اوقات زندگی است؟ گفت: زمانی که بتوانی در حق کسی نیکی کنی و نکنی، خواه از جانب خود یا به واسطه دیگری.

از حکیمی پرسیدند: نشانه خوش‌خویی چیست؟ گفت: با مردمان در کار نیک مخالفت نکردن، عیب‌جویی مردمان نکردن و عیب نفس خود دیدن.