چکامه که در متون پهلوي به صورت «چکامک» ضبط شده، در لغت به معني شعر و قصيده است و در اصطلاح ادب فارسي، به نوعي شعر روايتي در دوره‌ي ساساني اطلاق مي‌شده است. هرگاه شعرا و سخنوران

جناس در لغت به معني همجنس بودن است و در بديع آن است که دو لفظ مشابه را با معاني متفاوت به کار بَرَند.

در سبک شناسي و جامعه شناسي زبان گونه کاربردي به سبک تعريف شده زبان از لحاظ بستر اجتماعي يا وضعي اطلاق مي‌شود. بسياري از حوزه‌هاي گفتمان از قبيل مذهب و پزشکي داراي سبک خاص زباني هستند. اينها

تناقض در لغت به معني با هم ضد و نقيض بودن، ضد يکديگر بودن، ناهمتائي و ناسازي است. تناقض در لفظ در صورتي است که يکي از آن دو امري را اثبات کند و ديگري نفي، مانند هست و نيست. تناقض ظاهري در

در لغت به معني مثال آوردن، تشبيه کردن، مانند کردن، صورت چيزي را مصور کردن، داستان يا حديثي را به عنوان امثال بيان کردن، داستان آوردن است و در اصطلاح آن است که عبارت را در نظم و نثر به جمله‌اي که

در لغت به معني به گوشه‌ي چشم اشاره کردن، نگاه و نظر کردن است و در اصطلاح بديع از جمله آرايه‌هاي دروني است که به موجب آن در خلال سخن به آيه‌اي شريف و حديثي معروف يا داستان و واقعه يا مَثل و شعري

تعريض در لغت به معني به کنايه سخن گفتن، سر بسته گفتن و گوشه زدن است و در اصطلاح بيان از اقسام کنايه است که موصوف آن ذکر شده باشد.

تشبيه يکي از شيوه‌هاي بيان است و آن مانند کردن چيزي است يا کسي به چيزي يا کس ديگر «بر بنياد پيوندي که به پندار شاعرانه، در ميانه‌ي آن دو مي‌توان يافت». (ص40، زسپ1) در تشبيه چهار جزء وجود دارد

تخييل در لغت به معني به خيال ‌انداختن و تهمت به کسي متوّجه ساختن است، عين قول کسي را نقل کردن، بازگفتن، مشابه بودن، گفتگو و شباهت است.

تخيل يا تصويرگري از مباحث حوزه‌هاي روانشناسي و زيبائي شناسي مي‌باشد. نزد روانشناسان، تخيل کوششي است که ذهن براي رهايي از واقعيت انجام مي‌دهد تا بدان پناه برد و التيام يابد. چنانچه دامنه تخيل به دنياي