پاک ديني گفت مشتي حيله‌جوي

پاک ديني گفت مشتي حيله‌جوي شاعر : عطار مرد را در نزع گردانند روي پاک ديني گفت مشتي حيله‌جوي روي گردانيده بايستي مدام پيش از اين اين بي‌خبر را بر دوام روي چون اکنون بگرداني چه سود برگ ريزان شاخ بنشاني چه سود او جنب ميرد تو زو پاکي مجوي هرک را آن لحظه گردانند روي عشق زر چون مغز شد در پوستم ديگري گفتش که من زر دوستم همچو گل خندان بنتوانم نشست تا مرا چون گل زري نبود به دست کرد پر دعوي و بي‌معني مرا عشق دنيا و زر دنيا مرا از دلت صبح...