کوتاهی یا زیاده‌روی در همه کاری اسراف است، حتی در مطالعه، مسافرت، حرف زدن، خوابیدن، بازی و... .

بهتر نیست وقتی به چیزی نیاز نداریم آن را به کسانی بدهیم که به آن نیاز دارند.

ما برای حل مشکلات باید گفت‌وگو کنیم اما یادمان باشد: بگو مگو یا دعوا جزو گفت‌وگو نیست.

عصبانیت شور و هیجان زندگی را می‌کشد.

می‌دانی حتی قیافه عصبی به خود گرفتن باعث می‌شود که احساس عصبانی شدن داشته باشی!

بهتر نیست از انتقاد بیش از حد، عبارات تحقیرآمیز یا مسخره کردن دیگران بپرهیزیم؟!

سعی کنیم گفته‌های خود را تحت کنترل قرار بدهیم.

بداخلاقی تنها احساس ما را جریحه‌دار نمی‌کنند، بلکه نظم زندگی‌مان را بر هم می‌زنند.

ممکن است عصبانیت شما را حسابی ناراحت کند اما هیچ وقت بهانه‌ای نمی‌شود که به کارهای بدی دست بزنید!

نوجوان عزیز! اگر به تازگی کاری کرده‌ای که از کار خود پشیمانی کافی است بگویی: «معذرت می‌خواهم». ببین چه احساس خوبی داری!