انسان روزه دار، مستجاب الدعوه است. بیایید لحظه‌ای لب از دعا فرو نبندیم.

به آغوش قرآن پناه ببر که ارمغان بزرگ رمضان است.

رمضان آمد تا شلاق به تن غفلت بزند و دست نوازش بر سر فطرت کشد؛ شاید غبار از جان برافتد.

رمضان، بهار قرآن است، پس به دامان سبز این بهار پناه ببر و دامنی شکوفه بچین.

هلال ماه رمضان، ابروی اشارت خداست که بهشت را نشان می‌دهد.

تشنگی روزه، از هر گوارایی، گواراتر است.

رمضان، تولد دوباره انسان مؤمن است.

سلام بر ماه مبارکی که مؤمنان را به میهمانی خداوند می‌برد.

رمضان، بال گرفتن پروانه روح و عروج او از پیله یأس و معصیت است.

خدایا! آمده‌ام که بار دیگر بر من منت بگذاری. آمده‌ام که با وجود این همه گناه، باز رو به رویت بنشینم و تو دست‌های مهرت را بر سرم بکشی و آن گاه،...