من دل به کسی جز تو به آسان ندهم چیزی که گران خریدم ارزان ندهم صد جان بدهم در آرزوی دل خویش وان دل که تو را خواست به صد جان ندهم

شبها ز غم دوری تو خواب ندارم رحمی به دلم کن که دگر تاب ندارد از بس که ز غم دوری تو گریه نمودم چشمم به زبان آمد و گفت اشک ندارم

چه کنم دست خودم نیست که یادت نکنم خواستی گل نشوی تا به تو عادت نکنم

یه جهان قاصدک ناز به راحت باشد بوی گل ، نذر قشنگی نگاهت باشد خداوند شب و روز تمام لحظات پشت و پناه تو عزیزم باشد

یه بغل گل های لاله سبدی پر از ستاره می فرستم واسه دوستم که دلش مثل بهاره

همیشه داشتن " بهترین ها " به آدم غرور خاصی میده ، من مغرور ترینم ، چون تو بهترینی !

از سکوت پرسیدم برای دوستم چه بنویسم گفت بنویس ما را چون روزگار فراموش مکن

هزار گل تقدیم به آیینه ی شکسته ای که هزار بار لبخند شما را تکرار می کند

دلم دل نیست ، دریا نیست ، مرداب است که موجی هم سراغش را نمی گیرد نه میل زیستن دارد نه می میرد

من از طرح نگاه تو امید مبهمی دارم نگاهت را نگیر از من که با آن عالمی دارم اگر دورم ز دیدارت دلیل بی وفایی نیست وفا آن است که نامت را...