چشم‌چرانی و نگاه به نامحرم, گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی است.

نگاه‌های آلوده، تخم شهوت را در دل بارور ساخته، صاحبش را به فتنه, انحراف و گناه مبتلا می‌کند.

امام سجاد علیه السلام می‌فرماید: «حق چشم آن است که آن را از دیدن هر آنچه دیدنش بر تو حرام است بربندی و از راه نظر با دیدگانت عبرت‌گیری».

در قرآن آمده است: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ؛ به مومنین بگو چشم‌های خویش را بپوشانند.» (سوره مومنون، آیه 5)

قرآن کریم چشم پوشی از نگاه به نامحرم را وظیفه مسلمانان اعلام کرده و به زن و مرد توصیه کرده است که مواظب چشمان خود باشند.

چشم‌چرانی متاسفانه یکی از بیماری‌ها و عادت‌های ناپسندی است که برخی از افراد جامعه به دلایل مختلف بدان دچار می‌شوند.

روان‌شناسان از چشم‌چرانی و نگاه آلوده به عنوان یک انحراف روانی یاد می‌کنند به طوریکه این انحراف هر گاه در کسی به وجود آید قابل توقف نخواهد بود...

زنان بدحجاب که به نمودهای ظاهری و تجمل و تنوع می‌پردازند، سم کمبود شخصیتی و محرومیت از جمال معنوی را به جامعه تزریق می‌کنند.

اختلالات روحی و روانی از آثار ناگوار بدحجابی در جامعه است.

در جامعه‌ای که بدحجابی و زینت‌آرایی رواج پیدا می‌کند جامعه از رشد و تعالی و فعالیت‌های سالم باز می‌ماند.