در ميان کفر و دين بي اتفاق آن و اين شاعر : سنايي غزنوي گفتگويست از من و تو مرحبا بالقائلين در ميان کفر و دين بي اتفاق آن و اين در نه پيوندد خرد با کاف کفر و دال و دين ...

کرد نوروز چو بتخانه چمن شاعر : سنايي غزنوي از جمال بت و بالاي شمن کرد نوروز چو بتخانه چمن شد چو پشت شمنان شاخ سمن شد چو روي صنمان لاله‌ي لعل ثور کردار به ما نجم پرن...

سپيد و زرد مي‌بينم دو آب اندر يکي بيضه شاعر : سنايي غزنوي وز آن يک بيضه چندين گونه مرغ آيد همي بيرون سپيد و زرد مي‌بينم دو آب اندر يکي بيضه ز بهر چه دم طاووس رنگين شد چو...

اي منزه ذات تو «اما يقول الظالمون» شاعر : سنايي غزنوي گفت علمت جمله را «ما لم تکونوا تعلمون» اي منزه ذات تو «اما يقول الظالمون» جاي استغفارشان باشد «و هم يستغفرون» چون...

اي هميشه دل به حرص و آز کرده مرتهن شاعر : سنايي غزنوي داده يکباره عنان خود به دست اهرمن اي هميشه دل به حرص و آز کرده مرتهن اندر آن روزي که خواهد بود عرض ذوالمنن هيچ ننديشي...

دي ز دلتنگي زماني طوف کردم در چمن شاعر : سنايي غزنوي يک جهان جان ديدم آنجا رسته از زندان تن دي ز دلتنگي زماني طوف کردم در چمن بي دهن خندان درخت و بي زبان گويا چمن بي...

چون من و چون تو شد اي دوست چمن شاعر : سنايي غزنوي يک چمانه من و تو بي تو و من چون من و چون تو شد اي دوست چمن من بي من به بهار تو شمن توي بي‌تو چو بهار اندر بت شکن...

گر شراب دوست را در دست تو نبود ثمن شاعر : سنايي غزنوي خويشت را در خرابات جوانمردي فگن گر شراب دوست را در دست تو نبود ثمن تا سلو يابي ز سلوي منتي يابي ز من کان خراباتيست...

پيش پريشان مکن از پي آشوب من شاعر : سنايي غزنوي زلف گره بر گره جعد شکن بر شکن پيش پريشان مکن از پي آشوب من وي ز لبت برده آب رنگ عقيق يمن اي ز رخت برده نور فر کلاه سپهر...

اي دل ار در بند عشقي عقل را تمکين مکن شاعر : سنايي غزنوي محرم روح‌الاميني ديو را تلقين مکن اي دل ار در بند عشقي عقل را تمکين مکن قبله تا خورشيد باشد اختري را دين مکن ...