هوا چکيده‌ي نورست در شب مهتاب

هوا چکيده‌ي نورست در شب مهتاب شاعر : صائب تبريزي ستاره خنده‌ي حورست در شب مهتاب هوا چکيده‌ي نورست در شب مهتاب ...

شنبه، 6 فروردين 1390

درون گنبد گردون فتنه بار مخسب

درون گنبد گردون فتنه بار مخسب شاعر : صائب تبريزي به زير سايه‌ي پل موسم بهار مخسب درون گنبد گردون فتنه بار مخسب ...

شنبه، 6 فروردين 1390

آزاده‌ي ما برگ سفر هيچ ندارد

آزاده‌ي ما برگ سفر هيچ ندارد شاعر : صائب تبريزي جز دامن خالي به کمر هيچ ندارد آزاده‌ي ما برگ سفر هيچ ندارد آسوده...

شنبه، 6 فروردين 1390

کو جنون تا خاک بازيگاه طفلانم کنند؟

کو جنون تا خاک بازيگاه طفلانم کنند؟ شاعر : صائب تبريزي روبه هر جانب که آرم، سنگبارانم کنند کو جنون تا خاک بازيگاه...

شنبه، 6 فروردين 1390

از جنون اين عالم بيگانه را گم کرده‌ام

از جنون اين عالم بيگانه را گم کرده‌ام شاعر : صائب تبريزي آسمان سيرم، زمين خانه را گم کرده‌ام از جنون اين عالم بيگانه...

شنبه، 6 فروردين 1390

عشق را گر سري پديدستي

عشق را گر سري پديدستي شاعر : عطار اين در بسته را کليدستي عشق را گر سري پديدستي کاشکي هيچ کس رسيدستي نرسد هيچکس...

شنبه، 6 فروردين 1390

گر يار چنين سرکش و عيار نبودي

گر يار چنين سرکش و عيار نبودي شاعر : عطار حال من بيچاره چنين زار نبودي گر يار چنين سرکش و عيار نبودي در روي زمين...

شنبه، 6 فروردين 1390

اي حسن تو آب زندگاني

اي حسن تو آب زندگاني شاعر : عطار تدبير وصال ما تو داني اي حسن تو آب زندگاني وز بنده جدا مشو که جاني از ديده...

شنبه، 6 فروردين 1390

ديگر بسي مخسب که در تنگناي گور

ديگر بسي مخسب که در تنگناي گور شاعر : عطار چندانت خواب هست که آن نيست در شمار ديگر بسي مخسب که در تنگناي گور ...

شنبه، 6 فروردين 1390

زهي از عرش اعلي بر گذشته

زهي از عرش اعلي بر گذشته شاعر : عطار وز آنجا عرش بالا بر گذشته زهي از عرش اعلي بر گذشته به صد عالم از آنجا بر...

شنبه، 6 فروردين 1390

زهي روز قيامت روز بارت

زهي روز قيامت روز بارت شاعر : عطار خلايق سر به سر در انتظارت زهي روز قيامت روز بارت همه جان بر کف اندر زينهارت...

شنبه، 6 فروردين 1390

بلبل شيدا درآمد مست مست

بلبل شيدا درآمد مست مست شاعر : عطار وز کمال عشق نه نيست و نه هست بلبل شيدا درآمد مست مست زير هر معني جهاني راز...

شنبه، 6 فروردين 1390

پس درآمد زود بوتيمار پيش

پس درآمد زود بوتيمار پيش شاعر : عطار گفت اي مرغان من و تيمار خويش پس درآمد زود بوتيمار پيش نشنود هرگز کسي آواي...

شنبه، 6 فروردين 1390

غافلي شد پيش آن صاحب چله

غافلي شد پيش آن صاحب چله شاعر : عطار کرد از ابليس بسياري گله غافلي شد پيش آن صاحب چله کرد دين بر من به طراري...

شنبه، 6 فروردين 1390

واسطي مي‌رفت سرگردان شده

واسطي مي‌رفت سرگردان شده شاعر : عطار وز تحير بي سرو سامان شده واسطي مي‌رفت سرگردان شده پس نظر زانجا بپيشانش اوفتاد...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون برفت از دار دنيا بايزيد

چون برفت از دار دنيا بايزيد شاعر : عطار ديد در خوابش مگر آن شب مريد چون برفت از دار دنيا بايزيد چون ز منکر درگذشتي...

شنبه، 6 فروردين 1390

بي‌خودي مي‌گفت در پيش خداي

بي‌خودي مي‌گفت در پيش خداي شاعر : عطار کاي خدا آخر دري بر من گشاي بي‌خودي مي‌گفت در پيش خداي گفت اي غافل کي اين...

شنبه، 6 فروردين 1390

بعد ازين وادي استغنا بود

بعد ازين وادي استغنا بود شاعر : عطار نه درو دعوي و نه معني بود بعد ازين وادي استغنا بود مي‌زند بر هم به يک دم...

شنبه، 6 فروردين 1390

شيخ نصرآباد را بگرفت درد

شيخ نصرآباد را بگرفت درد شاعر : عطار کرد چل حج بر توکل اينت مرد شيخ نصرآباد را بگرفت درد برهنه ديدش کسي با يک...

شنبه، 6 فروردين 1390

صوفيي را گفت آن پير کهن

صوفيي را گفت آن پير کهن شاعر : عطار چند از مردان حق گويي سخن صوفيي را گفت آن پير کهن آنک مي‌گويند از مردان مدام...

شنبه، 6 فروردين 1390