واژه‌ی صَدّ - صُدود در قرآن

«صَدّ يصُدّ» به معناي اعراض و رويگرداني و نيز به معناي منع و بازداشتن است. هنگامي که گفته مي‌شود «صددتُه عن کذا» يعني او را از آن کار بازداشتم...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی صاحب در قرآن

«صاحب» جمع آن «صَحب» و جمع الجمع آن «اصحاب» است، به معناي ملازم و همراه فرد است، چه انسان يا حيوان يا مکان يا زمان باشد. به مالک شيء صاحب آن...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی شيعه، شِيع در قرآن

«شيعه» به معناي پيروان و انصار است و به هر قومي که بر يک مقصد اجتماع کنند، شيعه گويند. جمع آن «شِيع» و جمع الجمع آن «اشياع» است.

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی شهيد، شهدا در قرآن

«شهد» ماده اصلي شهيد، در لغت به معاني مختلفي آمده است. وقتي گفته مي‌شود «شهد الرجل علي کذا» يعني شخص قاطعانه به آن شيء خبر داد و «اشهد بکذا»...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی شيطان در قرآن

در اينکه ماده اصلي شيطان چيست دو نظر وجود دارد: الف) شيطان از ماده «شطن» به معناي دوري از حق يا رحمت الهي است؛ بر اين اساس هر سرکشِ نافرماني...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی شجر در قرآن

«شجر» روييدني است که داراي تنه و ساقه‌اي محکم است، مثل درخت خرما و غير آن. جمع آن «شجرات» و «اشجار» است. جملة «شجر الامر بينهم» به معناي درگيري...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سيئه در قرآن

«سيئهم» مقابل «حسنه» اسم فاعل برگرفته از «ساء يسوء» به معناي قبيح و زشت است. «رجل أسوَء و امراة سوآي»: يعني مرد و زن زشت. در حديثي از پيامبر...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سوا در قرآن

«سوا» به ضم و فتح سين به معناي عدل، وسط و غير آمده است. معناي اصلي آن راست بودن و اعتدال و برابري بين دو شيء است و اگر به معناي غير آمده، بدين...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سنين در قرآن

«سنين» جمع «سنة» است. در اينکه ماده‌ي اصلي سنة چيست بين علماي لغت اختلاف است. برخي معتقدند اصل آن «سَنْهَةٌ» بوده و لام الفعل آن «هاء» حذف شده...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سماء در قرآن

«سماء» در اصل به معناي بلندي و ارتفاع است و اطلاق آن به صورت نسبي است، بدين‌گونه که به شيء در مقايسه با بالاتر از خودش «ارض» و در مقايسه با پايين‌تر...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سلام در قرآن

بيشترين کاربرد ماده «سلم» در صحت و عافيت است؛ بر اين اساس سلامت اين است که انسان از هر نوع آفت و ناراحتي به دور باشد و سلام از صفات خدا، به اين...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سقط در قرآن

«سقط» در لغت به معناي افتادن از بالايي است و «سَقَطَ» - بر وزن ثَمَرَ - کالاي نامرغوب و سخن و کار اشتباه است. «سِقط» به - کسر سين - به جنين نارس...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سَجَدَ در قرآن

معناي اصلي سجده، سر نهادن و اظهار فروتني است و بر هر موجودي که رام شود، اطلاق مي‌شود. اين کلمه در اصطلاح به معناي فروتني براي خدا و به قصد عبادت...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی سبیل در قرآن

«سبیل» در لغت به معنای راه است و در مذکر و مؤنث یکسان است. همچنین بر هر چیزی که با آن بتوان به نیکی و یا بدی رسید، سبیل اطلاق می‌شود. ابن فارس...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی ساق در قرآن

«سوق» که ماده اصلي «ساق» است؛ به معناي راندن و حمل کردن است و جمله «سُقتُ الي امرأتي صداقها» بدين معناست که مهر همسرم را به سوي او روانه ساختم....

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی ريح در قرآن

«ريح» از ماده «روح» نسيم هوا و نسيم هر چيزي است، همچنين به معناي پيروزي و غلبه است. وقتي گفته مي‌شود «الريح لال فلان» يعني پيروزي براي خاندان...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی رهق در قرآن

«رهق» در لغت به معناي نزديک شدن به شيء است، به گونه‌اي که قابل گرفتن باشد، همچنين به معناي فراگرفتن آمده است. رهق در هيئت باب افعال به معناي...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی رأس در قرآن

«رأس» در لغت به معناي عضو معروف يعني سر است و «رأس الشهر» به معناي اول ماه و «رأس المال» سرمايه و اصل مال است. جمع آن رؤوس است و گاه به رئيس...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی روح در قرآن

«روح» به ضم «را» اسم مصدر و به فتح «را» مصدر است همانند غُسل و غَسل. روح در لغت به معناي جان و نفس است که بدن با ان حيات و زندگي مي‌يابد. وقتي...

دوشنبه، 25 ارديبهشت 1396

واژه‌ی رمي در قرآن

«رمي» در اصل به معناي افکندن است. افکندن گاه در اجسام و اعيان - همانند تير و سنگ - و گاه در گفتار - مانند قذف و نسبت ناروا - است. اين کلمه با...

يکشنبه، 24 ارديبهشت 1396