مقدمه
این حماسه ی جاویدان، در طول تاریخ، الگوی حرکت های اسلامی و شیعی بود تا طالبان حق و حقیقت- هرچند اندک- با تأسی به پیشوا و مقتدای خویش علیه ظلم و ستم قیام کنند و هرگز از کم بودن عده و عُدّه نهراسند و با ایمان و امید و توکل الهی و انتخاب فرهنگ شهادت و شهادت طلبی به پا برخیزند تا تکلیف و مسئولیت خویش را به بهترین نحو ادا کنند.
انقلاب اسلامی نیز در جهان کفر و ظلم قرن بیستم و در عصر دین زدایی با الگوی حسینی راه خویش را آغاز کرد و توانست الگویی برای جنبش ها و نهضت های مستضعف و مظلوم جهان اعم از مسلمان و غیرمسلمان ارائه دهد. حزب الله لبنان نیز یکی از جنبش هایی بود که تحت تأثیر انقلاب اسلامی و حماسه حسینی با وجود حاکمیت ظالمانه استکبار و حملات بی امان صهیونیست ها توانست از این الگوی حسینی بهره گیرد و برای تغییر وضع موجود و مبارزه با ظلم و احیای امر به معروف و نهی از منکر وارد عرصه مبارزه شود و با استفاده از پیام ها و درس های حماسه حسینی در جهت احقاق حق و عدالت و احیای ارزش های انسانی و الهی با توکل به خداوند، بار دیگر پیروزی « خون بر شمشیر» را در جهان خفته امروز اثبات کند و زندگی با عزت و کرامت را بر ذلت و خواری و زبونی برگزیند.
درس های عاشورایی نشان داد انسان هایی که عزت و کرامت را بر ذلت و شرافت و فرهنگ شهادت را باور داشته باشند، هرگز اسارت و ذلت را نخواهند پذیرفت و این پیام و درسی است که شیعیان و حزب الله نیز از خون حسین علیه السلام که در طول تاریخ جاری است، آموختند و می دانند که این خون تا انتهای تاریخ امتداد خواهد یافت. امام حسین علیه السلام فرمودند:
فرزندم علی جان! به خدا سوگند خون من از جوشش نخواهد افتاد تا خدا، مهدی(عج) را برانگیزد و او انتقام خون مرا از هفتاد هزار کافر فاسق بستاند.(1)
1. جهاد، درس ها و پیام قیام حسینی علیه السلام و تأثیر آن بر انقلاب اسلامی
1-1. تعریف جهاد
جهاد در معنی اصطلاحی با توجه به آیات قرآنی(4) عبارت است از:« بذل جهد و صرف کوشش فرد در راه خدا؛ یعنی تبلیغ ایمان و نشر فکر خداپرستی و اعتلای کلمه ی حق در جهان؛ و چون جهاد راه مستقیم خدایی است به طرف بهشت، در این صورت پاداش فرد، نجات است و فلاح».(5)
2-1. فلسفه جهاد
در راه تحقق هدف اصلی جهاد، آگاهی و بصیرت نیز یکی از شروط لازم است که مجاهد فی سبیل الله، آگاهانه و با انتخاب خویش در این راه گام برمی دارد؛ همچنان که خداوند می فرماید:« و قاتلوهم حتی لا تکون فتنه و یکون الدین کله لله فان انتهوا فان الله بما یعملون بصیر و ان تولوا فاعلموا ان الله مولیکم نعم المولی و نعم النصیر»(7) به جهاد و پیکار با کافران برخیزید تا در روی زمین دیگر فتنه و فساد باقی نماند و دین خدا آیین همگانی گردد؛ و در صورتی که کافران دست از کفر کشیدند[ از آنها بپذیرید و دست از قتال بردارید] خدا به اعمال آنها بصیر و آگاه است و اگر [ آن گروه کافران] به دین خدا پشت کردند، شما مؤمنان[ در اندیشه و بیم و غم فرو نروید] و بدانید که خدا سرپرست و بزرگ و آقای شما و بهترین سرپرست و یاور است.
3-1. هدف جهاد و مجاهد
از دیگر اهداف جهاد در اسلام« نجات مستضعفان، پرچمداری تعهدات اخلاقی، پیشبرد اهداف انسانی رسالت، برپاداشتن خلافت انسانی خدا بر روی زمین، جلوگیری از کفر و فساد و گسترش ابعاد ستمگرانه اش، نفی هر نوع استعباد و استثمار و شرکی که زیربنای هرگونه بت پرستی و طاغوت گرایی است و به طور کلی مبارزه با شرک و بندگی غیرخدا می باشد...»(10) را نیز می توان ذکر کرد.
به عبارت دیگر می توان گفت هدف اصلی جهاد به طور عام « حفظ کرامت انسانی و تعالی اوست»(11) که در متن و بطن جهاد، هدف مجاهد فی سبیل الله در انتخاب راه جهادی، راستی و اخلاص در ایمان(12)، تقرب به خدا(13)، برپا داشتن نماز و یاد خدا(14)، قوام و شهادت گواهی دادن برای خدا(15)، قتال با کافران(16)، کسب اقتدار و عزت(17)، جهاد با متجاوزان(18) و جهاد برای ایجاد صلح و آرامش در جامعه اسلامی(19)، مد نظر است.
از این رو کسی که جهاد را برای تحقق اهداف فوق انتخاب می کند، به عنوان مجاهد فی سبیل الله از عزت و کرامت و شرافت خاصی برخوردار است که اجر و مزدشان نزد خداوند متعال همواره محفوظ است و در عرش الهی از جایگاه بالا و والایی برخوردار هستند. از آنجا که جهاد« دری از درهای بهشت است»(20)، مجاهد فی سبیل الله، با انتخاب مرگ آگاهانه، بهترین شیوه ی مرگ را انتخاب می کند که علی علیه السلام می فرمایند:« ان اکرم الموت القتل: گرامی ترین مرگ، کشته شدن در راه خدا است»(21) و امام باقرعلیه السلام آن را قله اوج و عظمت نقل کرده اند و فرمودند:« اصل اسلام نماز و فرع آن زکات و قله و اوج عظمت آن جهاد است.»(22)
در مجموع می توان گفت جهاد وسیله ای است برای تقرب جستن به خدا که افراد با بصیرت و آگاه با بردباری در این راه، گام برمی دارند تا از دین خدا دفاع کنند و با شهادت خود در این راه، عزت مند زندگی کردن را به دیگران بیاموزانند و خود نیز در عرش الهی از بهترین نعمات برخوردار خواهند بود.
پی نوشت ها :
1. فرهنگ جامع سخنان امام حسین علیه السلام؛ ترجمه علی مؤیدی، ص 415.
2. حسین نوری؛ جهاد؛ ص 19 و علی اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا؛ صص 16 و 169.
3. حسین نوری؛ همان؛ ص 21.
4. براساس آیه 11 سوره صف که خداوند می فرماید:« ای کسانی که ایمان آورده اید، آیا شما را به معامله سودمندی که از عذاب دردناکی نجات تان دهد، هدایت کنم؟ به خدا و به پیغمبرش ایمان داشته باشید و در راه خدا به وسیله دارایی و نفوس خودتان جهاد کنید، اگر آگاهی داشته باشید و بدانید این کار برای شما بهتر است. او گناهان شما را خواهد آمرزید و شما را داخل باغ هایی خواهد کرد که از زیر آن جوی ها روان است و در منازل و خانه های خوب و باغ های عدن، این است موفقیت بزرگ...».
5. غلامرضا سعیدی؛ جنگ و صلح در اسلام؛ ص 85.
6. « لقد ارسلنا رسلنا... بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط و انزلنا الحدید فیه باس شدید»( حدید:25).
7. انفال: 39. البته آیات دیگری هم وجود دارد که مستقیم به همین مسئله اشاره کرده است؛ مانند آیه 193 سوره بقره، آیه 40 سوره حج، آیه 251 سوره بقره و ...
8. محمود خضری؛ فلسفه جهاد در اسلام؛ ص 17.
9. همان؛ ص 111.
10. حسین نوری؛ همان؛ ص 447.
11. محمد کریم اشراق؛ تاریخ و مقررات جنگ در اسلام؛ ص 128.
12. « انما المؤمنون الذین...»: مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده اند؛ پس هرگز شک و تردیدی به خود راه ندادند و با اموال و جان های خود در راه خدا جهاد کرده اند. آنها راستگویانند( حجرات:15).
13. « یا ایها الذین آمنوا...»: ای کسانی که ایمان آورده اید! از [ مخالفت فرمان] خدا بپرهیزید و وسیله ای برای تقرب به او بجویید و در راه خدا جهاد کنید. باشد که رستگار شوید( مائده:35).
14. « ای کسانی که ایمان آورده اید! رکوع کنید و سجود به جای آورید و پروردگارتان را عبادت کنید و کار نیک انجام دهید. شاید رستگار شوید؛ و در راه خدا جهاد کنید و حق جهادش را ادا نمایید»( حج:77-78).
15. « ای کسانی که ایمان آورده اید! برای عدالت قیام کنید، برای خدا شهادت دهید؛ اگرچه به زیان خود یا پدر و مادر و نزدیکان شما بوده باشد:( آل عمران: 135). « و ما لکم لا تقاتلون فی سبیل الله...»: چرا در راه خدا و مردان و زنان و کودکانی که تضعیف شده اند، پیکار نمی کنید؟ همان افرادی که می گویند پروردگارا ما را از این شهر که اهلش ستمگرند بیرون ببر و از طرف خود برای ما سرپرستی قرار ده و از جانب خدا یار و یاوری برای ما تعیین فرما»( نساء:75).
16. « اهل ایمان در راه خدا پیکار و جهاد می کنند و کافران در راه طاغوت به جنگ و قتال می پردازند. پس شما [ ای مؤمنان] با دوستان شیطان[ و پیروان طاغوت] به جنگ و قتال برخیزید که مکر و سیاست شیطان بسیار سست است»( نساء: 76).
17. « ای اهل ایمان! جهاد با کافران را از هرکسی که به شما نزدیک تر است، شروع کنید. باید کاری کنید که کافران در شما درشتی و قدرت و قاطعیت و نیرومندی ببینند»(توبه: 123 و بقره: 193).
18. « هرکجا مشرکان را یافتید، بکشید و از آن جا که شما را بیرون رانده و آواره کردند، بیرون شان کنید؛ چرا که فتنه گری بسی خطرناک تر از کشتار است»(بقره: 90).
19. « هرگاه دو دسته از مؤمنان با یکدیگر جنگیدند، بین شان صلح دهید. پس اگر یک دسته بود، دسته ی دیگر تجاوز کرد با آن که تجاوز می کند، بجنگید تا به حکم و قانون خدا باز گردند...»( حجرات:9).
20. محمد حسین حر عاملی؛ وسائل الشیعه؛ ج 11، ص 14.
21. علی نقی فیض الاسلام؛ ترجمه نهج البلاغه؛ ص 380.
22. حسین نوری؛ پیشین؛ ص 186.