بیا ای دل از اینجا پر بگیریم ره کاشانه دیگر بگیریم بیا گم کرده دیرین خود را سراغ از لاله پرپر بگیریم قیصر امین پور

مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت هنگام که می‌رفت سفر هیچ نداشت گمنام‌ترین شهید را آوردند جز پاره‌ای از عشق دگر هیچ نداشت

ای کاش همیشه رنگ غم‌ها باشم در سنگر عشق، مرد تنها باشم دلخسته‌ام از خاطره‌ها، بگذارید گمنام‌ترین شهید دنیا باشم

اینجا شاید، ولی نه! در آنجایید شاید پایین، ولی نه! بر بالایید باری غم غربت شما ما را کشت مانند مزار حضرت زهرایید

رفتند و مرا دوباره عاشق کردند دیری‌ست به دنبال غزل می‌گردند حالا همه شب کنار این پنجره‌ام امشب به دلم شده که برمی‌گردند جلیل الیاسی

تا کاشف غربت شهیدان گشتیم دنبال پلاک و استخوان در دشتیم مهدی (عج) به خدا اگر مجوز می‌داد دنبال مزار مادرش می‌گشتیم سید محمد حسین ابوترابی

تو را جستیم و نا انجام هستی غریبی در دلِ ایام هستی به اعماق بقیع کرخه رفتی تو همچون مادرت گمنام هستی!

از پیکر چاک چاک، اثر آوردند زان یار سفر کرده، خبر آوردند یاران به حریم عشق او رو آوردند از طایر عشق بال و پر آوردند

از وصلت عاشقان نوید آوردند بر دوش، ستارۀ سپید آوردند بر هر سرکوچه حجله‌ای گشته به پا آری، به دیار ما شهید آوردند مهدی بهرامی

تو چندی بود، از گل می‌سرودی کبوتر می‌شدی پر می‌گشودی شناسایی میان خاک دشمن صدای برگشتم...نبودی!... غلامرضا سلیمانی