شب‌های قدر او چه قدر با شکوه بود ساعات غرق عفو گنه دم به دم گذشت بر خرمن گناه من آتش کشید دوست با آن که دید معصیتم از رقم گذشت

دردا که ماه رحمت حق باز هم گذشت با آن که لحظه لحظه او مغتنم گذشت در‌های مغفرت به روی ما گشوده بود مهمانی خدا به وسعت جود و کرم گذشت

همه رفتند، گدا باز گدا مانده هنوز شب عید است و خدا عیدی ما مانده هنوز دهه آخر ماه اول راه سحر است بعد از این زود نخوابیم، دعا مانده هنوز

مرا کردی همنشین خدا، ای مَه شهدا، ای مَه رحمت نشان دادی در میان دعا، جلوۀ سعدا با همه عزت مرا بردی گه به کرب وبلا، گه مدینه و یا  کوچه ی نیلی ...

سحرخیزان کو مه رمضان سایه ی سرمان همنشین ما چه شد ای هم سفره ی سحرم سوز آه و دل آتشین ما ندانستم قدر قدر تو را ای عطای خدا ای مه خوبان مبر...

خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه خداحافظ ای رفیق دلم، می روی ز برم، با چنین غمزه خداحافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریۀ شب ها ...

نمی تونم دل بِکنم، جدایی خیلی سخته! بدرقه رفتن این طوری، خدایی خیلی سخته! ماه رمضون کجا میری!؟ نرو دلم می گیره از این به بعد باز غروبا، بی...

وقتِ خداحافظیه، مهمونی ام تموم شد! حسرتِ این روزایِ خوش، بغضی توی گلوم شد صاب خونه ممنون توأم، هیچ چیزی کم نذاشتی با اینکه لایق نبودم، سنگ...

دوباره وقت اذان غفلت عارضم گردد غم جدایی از ذکر ربنا سخت است پرستوی دل ما را ز بام خود مپران که ترک سفره شاهانه بر گدا سخت است

صفای هر دل عاشق مرو مرو رمضان دوباره رویت دل های بی صفا سخت است بیا مرو که شیاطین دوباره می آیند بدون جلوه تو انس با خدا سخت است