گنجینه ی عرفان تویی رونق ده قرآن تویی سرچشمه ی ایمان تویی ماه مبارک الوداع زینت ده هر محفلی تو نور چشم هر دلی تو یاور هر سائلی ماه مبارک الوداع

ای معدن جود و سخا ای حاجت هر بینوا بود از تو ترویج دعا ماه مبارک الوداع رفتی ای ماه عزیز کردی محبان اشک ریز ای یار روز رستخیز ماه مبارک الوداع

ای ماه مخصوص خدارفتی برون از دست ما آیا زما هستی رضا؟ ماه مبارک الوداع کردی تو چون عزم سفر، ما را نمودی خون جگر ای همدم شام و سحر ماه مبارک...

ماه رمضان می رود و توشه ندارم در مزرعه ی عفو خدا خوشه ندارم با روزه خدایی نشدم، باز امیدی جز گریه ی بر صاحب شش گوشه ندارم

تو صفا بر دل و جانم دادی یافتم باز ولادت رمضان می روی، دیده به ره می ماند بهر دیدار سوادت رمضان

به کجا می روی ای ماه خدا باشم همواره به یادت رمضان دل بریدن ز تو، امکانم نیست رنگ رخ داده شهادت رمضان

بیداری ماه رمضان رفت، دریغ این آینه از دست جهان رفت، دریغ جان بود به جسم مُرده این دنیا ای دلشدگان! جان جهان رفت، دریغ

بلبل باغ اتقیا رمضان، شمع بستان اصفیا رمضان داغ رحلت به دل نهد بریان، الوداع الوداع یارمضان به غروب است می رود ز میان، الوداع الوداع یارمضان ...

آقا سلام! ماه مبارک تمام شد شب‌های آخر من و ماه صیام شد درهایی از ضیافت حق بسته شد ولی پشت در نگاه شما ازدحام شد

چه دیر ماه خدا آمد و چه زود گذشت چو آفتاب که یک لحظه می‌پرد از بام مه نیاز و نماز و دعا و استغفار مهی که بوی خدا می‌رسید از آن به مشام