به وادييي که درو گوي راه سر بيني شاعر : عطار به هر دمي که زني ماتمي دگر بيني به وادييي که درو گوي راه سر بيني ولي چه سود که آن نيز بر گذر بيني ز هرچه مي‌دهدت روزگار عمر...

تا در سر زلف تاب بيني شاعر : عطار دل در بر من خراب بيني تا در سر زلف تاب بيني بس دل که برو کباب بيني گر آتش عشق بر فروزم بس رخ که به خون خضاب بيني گر پرده ز روي...

نگر تا اي دل بيچاره چوني شاعر : عطار چگونه مي‌روي سر در نگوني نگر تا اي دل بيچاره چوني چو اندر نفس خود يک قطره خوني چگونه مي‌کشي صد بحر آتش زماني در تمناي جنوبي ...

به سر زلف دلرباي مني شاعر : عطار به لب لعل جان‌فزاي مني به سر زلف دلرباي مني تو به مويي گره‌گشاي مني گر ببندد فلک به صد گرهم گرچه تو از جهان بلاي مني به بلاي جهانت...

در همه شهر خبر شد که تو معشوق مني شاعر : عطار اين همه دوري و پرهيز و تکبر چه کني در همه شهر خبر شد که تو معشوق مني مبر از حد صنما سرکشي و کبر و مني حد و اندازه‌ي هرچيز...

هر شبم سرمست در کوي افکني شاعر : عطار وز بر خويشم به هر سوي افکني هر شبم سرمست در کوي افکني خسته و سرگشته چون گوي افکني در خم چوگان خويشم هر زمان همچو اشکم باز بر...

بي دل و جان صد هزار سر عيان افکني شاعر : عطار هر نفسي روي خويش باز بپوشي به زلف بي دل و جان صد هزار سر عيان افکني هر نفسي شور عشق در دو جهان افکني تا دل عطار را در خفقان...

گه به دندان در عدن شکني شاعر : عطار گه به مژگان صف ختن شکني گه به دندان در عدن شکني روز بازار ياسمن شکني گه لب همچو لاله بگشايي رونق برگ نسترن شکني گه رخ همچو ماه...

اي دل اندر عشق غوغا چون کني شاعر : عطار خويش را بيهوده رسوا چون کني اي دل اندر عشق غوغا چون کني تو محال‌انديش تنها چون کني آنچه کل خلق نتوانست کرد پشه‌اي با باد صفرا...

گر نقاب از جمال باز کني شاعر : عطار کار بر عاشقان دراز کني گر نقاب از جمال باز کني پرده از روي کار باز کني ور چنين زير پرده بنشيني عاشقي را که اهل راز کني از همه...