اين بوي بهارست که از صحن چمن خاست

اين بوي بهارست که از صحن چمن خاست شاعر : خواجوي کرماني يا نکهت مشکست کز آهوي ختن خاست اين بوي بهارست که از صحن چمن...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گر نه مرغ چمن از همنفس خويش جداست

گر نه مرغ چمن از همنفس خويش جداست شاعر : خواجوي کرماني همچو من خسته و نالنده و دل ريش چراست گر نه مرغ چمن از همنفس...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

روز و شب معتکف گوشه محراب چراست

روز و شب معتکف گوشه محراب چراست شاعر : خواجوي کرماني نرگس مست تو چون فتنه ازو بيدارست روز و شب معتکف گوشه محراب...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

کار ما بي قد زيبات نمي آيد راست

کار ما بي قد زيبات نمي آيد راست شاعر : خواجوي کرماني راستي را چه بلائيست که کارت بالاست کار ما بي قد زيبات نمي آيد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

با منت کينه و با جمله صفاست

با منت کينه و با جمله صفاست شاعر : خواجوي کرماني اينهم از طالع شوريده‌ي ماست با منت کينه و با جمله صفاست کار...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

يارش نتوان گفت که از يار بنالد

يارش نتوان گفت که از يار بنالد شاعر : خواجوي کرماني واندل نبود کز غم دلدار بنالد يارش نتوان گفت که از يار بنالد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ني ز دود دل پرآتش ما مي‌نالد

ني ز دود دل پرآتش ما مي‌نالد شاعر : خواجوي کرماني تو مپندار که از باد هوا مي‌نالد ني ز دود دل پرآتش ما مي‌نالد ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

لب چو بگشود ز تنگ شکرم ياد آمد

لب چو بگشود ز تنگ شکرم ياد آمد شاعر : خواجوي کرماني چون سخن گفت ز درج گهرم ياد آمد لب چو بگشود ز تنگ شکرم ياد آمد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

ماه فرو رفت و آفتاب برآمد

ماه فرو رفت و آفتاب برآمد شاعر : خواجوي کرماني شاهد سرمست من ز خواب برآمد ماه فرو رفت و آفتاب برآمد ولوله از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

خسرو انجم بگه بام برآمد

خسرو انجم بگه بام برآمد شاعر : خواجوي کرماني يا مه خلخ بلب بام برآمد خسرو انجم بگه بام برآمد يا شه روم از طرف...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گر چه تنگست دلم چون دهن خندانش

گر چه تنگست دلم چون دهن خندانش شاعر : خواجوي کرماني دل فراخست در آن سنبل سرگردانش گر چه تنگست دلم چون دهن خندانش...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

آه از آن يار که نبود خبر از يارانش

آه از آن يار که نبود خبر از يارانش شاعر : خواجوي کرماني داد از آنکس که نباشد غم غمخوارانش آه از آن يار که نبود خبر...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اگر او سخن نگويد سخنست در دهانش

اگر او سخن نگويد سخنست در دهانش شاعر : خواجوي کرماني وگر او کمر نبندد نظرست در ميانش اگر او سخن نگويد سخنست در دهانش...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

دگر وجود ندارد لطيفه‌ئي ز دهانش

دگر وجود ندارد لطيفه‌ئي ز دهانش شاعر : خواجوي کرماني ز هيچکس نشنيدم دقيقه‌ئي چوميانش دگر وجود ندارد لطيفه‌ئي ز دهانش...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

بيرون ز کمر هيچ نديدم ز ميانش

بيرون ز کمر هيچ نديدم ز ميانش شاعر : خواجوي کرماني جز خنده نشاني نشنيدم ز دهانش بيرون ز کمر هيچ نديدم ز ميانش ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي کفر سر زلف تو غارتگر ايمان

اي کفر سر زلف تو غارتگر ايمان شاعر : خواجوي کرماني جان داده بر نرگس مست تو حکيمان اي کفر سر زلف تو غارتگر ايمان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

دلا از جان زبان درکش که جانان

دلا از جان زبان درکش که جانان شاعر : خواجوي کرماني نکو داند زبان بي زبانان دلا از جان زبان درکش که جانان مترس...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

زهي روي تو صبح شب نشينان

زهي روي تو صبح شب نشينان شاعر : خواجوي کرماني خيالت مونس عزلت گزينان زهي روي تو صبح شب نشينان ميانت نکته باريک...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

اي زلف تو زنجير دل حلقه ربايان

اي زلف تو زنجير دل حلقه ربايان شاعر : خواجوي کرماني در بند کمند تو دل حلقه گشايان اي زلف تو زنجير دل حلقه ربايان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

سخن عشق نشايد بر هر کس گفتن

سخن عشق نشايد بر هر کس گفتن شاعر : خواجوي کرماني مهر را گرچه محالست بگل بنهفتن سخن عشق نشايد بر هر کس گفتن نتوان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390