سری دارم که سامانش نمیبو غمی دارم که پایانش نمیبو اگر باور نداری سوی من آی بوین دردی که درمانش نمیبو

دلی دیرم دمی بیغم نمی‌بو غمی دیرم که هرگز کم نمی‌بو خطی دیرم مو از خوبان عالم که یار بیوفا همدم نمی‌بو

به والله که جانانم تویی تو بسلطان عرب جانم تویی تو نمیدونم که چونم یا که چندم همی دونم که درمانم تویی تو

شبی دیرم زهجرت تار تارو گرفته ظلمتش لیل و نهارو خداوندا دلم را روشنی ده که تا وینم جمال هشت و چارو

نصیب کس مبو درد دل مو که بسیاره غم بی‌حاصل مو کسی بو از غم و دردم خبردار که دارد مشکلی چون مشکل مو

آنکه بی خان و بی مانه منم من آنکه بر گشته سامانه منم من آنکه شادمان به انده میکره روز آنکه روزش چو شامانه منم و من

دلا خونی دلا خونی دلا خون همه خونی همه خونی همه خون ز بهر لیلی سیمین عذاری چو مجنونی چو مجنونی چو مجنون

بعالم کس مبادا چون من آئین مو آئین کس مبو در دین و آئین هر آنکو حال موش باور نمیبو مو آئین بی مو آئین بی مو آئین

بیته یک شو دلم بی غم نمی‌بو که آن دلبر دمی همدم نمی‌بو هزاران رحمت حق باد بر غم زمانی از دل ما کم نمی بو

وای از روزی که قاضیمان خدا بو سر پل صراطم ماجرا بو بنوبت بگذرند پیر و جوانان وای از آندم که نوبت زان ما بو