صمنا با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم حافظ

صبر بر درد، نه از همت مردانه ی ماست درد از او، صبر از او، همت مردانه از اوست مصاحبی نائینی

صبر تلخ آمد و لیکن عاقبت میوه ی شیرین دهد پر منفعت مولوی

صبر و ظفر دوستان قدیمند بر اثر صبر نوبت ظفر آید حافظ

صد حیف که ما پیران جهان دیده نبودیم روزی که رسیدیم به ایام جوانی واعظ قزوینی

شوق شهرت رفت و ذوق آرزوها هم که مُرد موی کم کم شد سپید، از خواب بیدارم کنید معین کرمانشاهی

شب با صدای تو بیدار می شود خورشید در مدار تو پرگار می شود شعبان کرم دخت

شاید که به عشق نیک اندیشه کنیم فرهاد شویم و عاشقی پیشه کنیم سلمان هراتی

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت هوشنگ ابتهاج

شایان تماشای تو دل باختن است بی خویش به دیدار تو پرداختن است مشفق کاشانی