حدیث نیک و بد ما نوشته خواهد شد زمانه را سند و دفتری و دیوانی است پروین اعتصامی

حرمت عاطفه با سنگ جدایی مشکن می دهد درس درستی دل بشکسته ما حمید سبزواری

چو بینی یتیمی سر افکنده پیش مده بوسه بر روی فرزند خویش سعدی

چو دیدم خوار خود را از در آن بی وفا رفتم رسد روزی که قدر من بداند حالیا رفتم وحشی بافقی

چون خود نکنی چنان که گویی پند تو بود دروغ و ترفند ناصر خسرو

چون شرط وفا هیچ به جز ترک جفا نیست گر ترک جفا را نکنی شرط وفا نیست مولوی

چون صدف هرگز کسی ما را خریداری نکرد گر چه با گوهر یکتا هم آغوشیم ما محمد صوفی

چون وا نمیکنی گرهی خود گره مشو ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست صائب تبریزی

چه خوش صید دلم کردی، بنازم چشم مستت را که کس آهوی وحشی را از این خوشتر نمیگیرد حافظ شیرازی

چه شیرین آمدی، شوری به دل انداختی، رفتی نگاهی کردی و کار دلم را ساختی، رفتی مهدی سهیلی