الهی اگر کاسنی تلخست از بوستان است و اگر عبدالله مُجرمست از دوستان است.

الهی چون آتش فراق داشتی دوزخ پُر آتش از چه افراشتی.

الهی چون سگ را در این درگاه بار است و سنگر او دیدار است عبدالله را با نا امیدی چه کار است. در بارگهت سگان ره را بار است سگ را بار است و سنگ...

الهی بفضل خود قایمی و بشکر خود شکور، بعلم عارف نزدیکی و از وهمها همه دور.

الهی عبدالله را از سه آفت نگاه دار از وساوس شیطانیمناجات نامه و خواهشهای نفسانی و غرور نادانی.

الهی اگر عبدالله را خواهی گداخت دوزخی باید پالایش او را و اگر خواهی نواخت بهشت دیگر باید آرایش او را.

الهی کاشکی عبدالله خاک بودی تا نامش از دفتر وجود پاک بودی.

الهی بنام آن خدایی که نام او راحت روح است و پیغام او مفتاح فتوح و سلام او در وقت صباح مومنان را صبوح و ذاکر او مرهم دل مجروح و مهر او بلا نشینان...

الهی اقرار کردم بمفلسی و هیچ کسی، ای یگانه که از هر چیز مقدّسی چه شود اگر مفلسی را در نفس آخر بفریاد رسی

الهی ای آنکه گردون رام تقدیر تو است و رقبهٔ عالمیان مسخر تدبیر تو است و سر سرکشان بستهٔ تو و جباران شکستهٔ تو و دوزخ زندان تو و فردوس بُستان...