هابرماس، متولد سال 1929، یکی از اندیشمندان جوانتر وابسته به مکتب فرانکفورت است؛ هر چند نمی توان وی را به طور کلی، همان گونه که خود گفته است، از پیروان سنتی مکتب فرانکفورت دانست. هابرماس هنگامی که می خواهد

ما در اینجا به اندیشه های این دو نفر در کنار هم خواهیم پرداخت، زیرا ایشان در واقع بنیانگذاران مکتب فرانکفورت و نیز برجسته ترین و با نفوذ ترین نمایندگان آن اند، و اندیشه هایشان چنان در هم آمیخته و مشترکات...

مکتب فرانکفورت از گرایشهایی است که از سالهای پیش از جنگ جهانی دوم، و بویژه پس از آن، در آلمان، و همچنین به شکل تغییر یافته تری در آمریکا، توجه برخی از محافل روشنفکری را برانگیخت. اهمیت اندیشه های نمایندگان...

آنچه تاکنون به آن اشاره شد در چهارچوب باصطلاح اندیشه ی فلسفی جوامع غربی بود. چنانکه می دانیم، جهان بینی مارکس- انگلس، که اکنون مارکسیسم نامیده می شود، در طی نیم سده ی گذشته مهمترین، جنباننده ترین، و پر...

مکتب تومیسنی، که آموزشهای بنیادی قدیس توماس آکوینویی را دنبال می کند (و همچنین مکتب «نوتومیستی» نامیده می شود) یکی از مهمترین جنبشهای فلسفی دوران معاصر به شمار می رود. تومیسم فلسفه ی توصیه و تأیید شده...

آلفرد نورث وایتهد(1861- 1947) چونان برجسته ترین فیلسوف انگلوساکسون دوران معاصر به شمار می رود. و براستی شایسته ی این اعتبار هم هست. به هر حال، وی ثابت کرده که اندیشمندی اصیل و دارای نیروی روحی شگفت

نیکولای هارتمان (1882- 1950) بی شک یکی از مهمترین سیماهای فلسفه ی معاصر است. در کنار وایتهد و مارتین یکی از راهگشایان متافیزیک سده ی بیستم به شمار می رود. هارتمان کمتر از آن دو به سیستم توجه دارد. اما...

کارل یاسیرس(1)(1883- 1969) از نخستین کسانی است که با نوشته هایی دارای گرایش فلسفه ی وجودی پا به میدان نهاد. اما وی همچنین کسی است که پیش از دیگران منضبط ترین و به متافیزیک نزدیکترین نظام فلسفی را

گابریل مارسل(1) (تولد: 1889)، همراه کارل یاسپرس(که غالباً با وی مقایسه می شود) وابسته به دومین گروه فیلسوفان اگزیستانس است که تا آن جا به راه ویژه ی خود می روند که، بر خلاف هایدگر و سارتر، اولاً در کنار...

ژان پل سارتر(1) (تولد: 1905) در نخستین سالهای پس از جنگ جهانی دوم بحث انگیزترین فیلسوف اروپایی بود. وی البته شهرت خود را در میان محافل وسیع غیرفلسفی پیش از هر چیز مدیون رمانها و نمایشنامه هایی است که به