جانا شعاع رويت در جسم و جان نگنجد

جانا شعاع رويت در جسم و جان نگنجد شاعر : عطار وآوازه‌ي جمالت اندر جهان نگنجد جانا شعاع رويت در جسم و جان نگنجد ...

شنبه، 6 فروردين 1390

اسرار تو در زبان نمي‌گنجد

اسرار تو در زبان نمي‌گنجد شاعر : عطار واوصاف تو در بيان نمي‌گنجد اسرار تو در زبان نمي‌گنجد مي‌دانم و در زبان...

شنبه، 6 فروردين 1390

تا زلف تو همچو مار مي‌پيچد

تا زلف تو همچو مار مي‌پيچد شاعر : عطار جان بي دل و بي قرار مي‌پيچد تا زلف تو همچو مار مي‌پيچد در هر پيچي هزار...

شنبه، 6 فروردين 1390

چيزي که شود چو بود کي باشد

چيزي که شود چو بود کي باشد شاعر : عطار کي نادايم چو دايما گردد چيزي که شود چو بود کي باشد با اين همه کار آشنا...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون جمالت صد هزاران روي داشت

چون جمالت صد هزاران روي داشت شاعر : عطار بود در هر ذره ديداري دگر چون جمالت صد هزاران روي داشت از جمال خويش رخساري...

شنبه، 6 فروردين 1390

پير ما مي‌رفت هنگام سحر

پير ما مي‌رفت هنگام سحر شاعر : عطار اوفتادش بر خراباتي گذر پير ما مي‌رفت هنگام سحر کاي همه سرگشتگان را راهبر...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون ز معشوق محو گشت فريد

چون ز معشوق محو گشت فريد شاعر : عطار تا کيش مرغ عشق باره کنم چون ز معشوق محو گشت فريد تا به تو از همه کناره کنم...

شنبه، 6 فروردين 1390

هر زمان بي خود هوايي مي‌کنم

هر زمان بي خود هوايي مي‌کنم شاعر : عطار قصد کوي دلربايي مي‌کنم هر زمان بي خود هوايي مي‌کنم گه به گريه هاي هايي...

شنبه، 6 فروردين 1390

اين دل پر درد را چندان که درمان مي‌کنم

اين دل پر درد را چندان که درمان مي‌کنم شاعر : عطار گوييا يک درد را بر خود دو چندان مي‌کنم اين دل پر درد را چندان...

شنبه، 6 فروردين 1390

جانا بسوخت جان من از آرزوي تو

جانا بسوخت جان من از آرزوي تو شاعر : عطار دردم ز حد گذشت ز سوداي روي تو جانا بسوخت جان من از آرزوي تو تا هيچ...

شنبه، 6 فروردين 1390

ذره‌اي ناديده گنج روي تو

ذره‌اي ناديده گنج روي تو شاعر : عطار ره بزد بر ما طلسم موي تو ذره‌اي ناديده گنج روي تو اي نگارستان جانم روي تو...

شنبه، 6 فروردين 1390

اي مرقع پوش در خمار شو

اي مرقع پوش در خمار شو شاعر : عطار با مغان مردانه اندر کار شو اي مرقع پوش در خمار شو توبه کن زين هر سه و دين...

شنبه، 6 فروردين 1390

اي دل به ميان جان فرو شو

اي دل به ميان جان فرو شو شاعر : عطار در حضرت بي‌نشان فرو شو اي دل به ميان جان فرو شو يک بار به قعر جان فرو شو...

شنبه، 6 فروردين 1390

اهل ليلي نيز مجنون را دمي

اهل ليلي نيز مجنون را دمي شاعر : عطار در قبيله ره ندادندي همي اهل ليلي نيز مجنون را دمي پوستي بستد ازو مجنون...

شنبه، 6 فروردين 1390

گشت عاشق بر اياز آن مفلسي

گشت عاشق بر اياز آن مفلسي شاعر : عطار اين سخن شد فاش در هر مجلسي گشت عاشق بر اياز آن مفلسي مي‌دويدي آن گداي حق...

شنبه، 6 فروردين 1390

بعد از آن بنمايدت پيش نظر

بعد از آن بنمايدت پيش نظر شاعر : عطار معرفت را واديي بي پا و سر بعد از آن بنمايدت پيش نظر مختلف گردد ز بسياري...

شنبه، 6 فروردين 1390

بود مردي سنگ شد در کوه چين

بود مردي سنگ شد در کوه چين شاعر : عطار اشک مي‌بارد ز چشمش بر زمين بود مردي سنگ شد در کوه چين سنگ گردد اشک آن...

شنبه، 6 فروردين 1390

عاشقي از فرط عشق آشفته بود

عاشقي از فرط عشق آشفته بود شاعر : عطار بر سر خاکي بزاري خفته بود عاشقي از فرط عشق آشفته بود ديد او را خفته وز...

شنبه، 6 فروردين 1390

پاسباني بود عاشق گشت زار

پاسباني بود عاشق گشت زار شاعر : عطار روز و شب بي‌خواب بود و بي‌قرار پاسباني بود عاشق گشت زار کاخر اي بي‌خواب...

شنبه، 6 فروردين 1390

با کسي عباسه گفت اي مرد عشق

با کسي عباسه گفت اي مرد عشق شاعر : عطار ذره‌اي بر هرک تابد درد عشق با کسي عباسه گفت اي مرد عشق ور زنيست اي بس...

شنبه، 6 فروردين 1390