آن غاليه خط گر سوي ما نامه نوشتي

گردون ورق هستي ما درننوشتي آن غاليه خط گر سوي ما نامه نوشتي دهقان جهان کاش که اين تخم نکشتي هر چند که هجران ثمر وصل برآرد

دوشنبه، 10 خرداد 1389

اي قصه بهشت ز کويت حکايتي

شرح جمال حور ز رويت روايتي اي قصه بهشت ز کويت حکايتي آب خضر ز نوش لبانت کنايتي انفاس عيسي از لب لعلت لطيفه‌اي

دوشنبه، 10 خرداد 1389

سبت سلمي بصدغيها فادي

و روحي کل يوم لي ينادي سبت سلمي بصدغيها فادي و واصلني علي رغم الاعادي نگارا بر من بي‌دل ببخشاي

دوشنبه، 10 خرداد 1389

لبش مي‌بوسم و در مي‌کشم مي

به آب زندگاني برده‌ام پي لبش مي‌بوسم و در مي‌کشم مي نه کس را مي‌توانم ديد با وي نه رازش مي‌توانم گفت با کس

دوشنبه، 10 خرداد 1389

مخمور جام عشقم ساقي بده شرابي

پر کن قدح که بي مي مجلس ندارد آبي مخمور جام عشقم ساقي بده شرابي مطرب بزن نوايي ساقي بده شرابي وصف رخ چو ماهش در پرده راست نايد

دوشنبه، 10 خرداد 1389

اي که بر ماه از خط مشکين نقاب انداختي

لطف کردي سايه‌اي بر آفتاب انداختي اي که بر ماه از خط مشکين نقاب انداختي حاليا نيرنگ نقشي خوش بر آب انداختي تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ...

دوشنبه، 10 خرداد 1389

اي دل مباش يک دم خالي ز عشق و مستي

وان گه برو که رستي از نيستي و هستي اي دل مباش يک دم خالي ز عشق و مستي هر قبله‌اي که بيني بهتر ز خودپرستي گر جان به تن ببيني مشغول کار او...

دوشنبه، 10 خرداد 1389

با مدعي مگوييد اسرار عشق و مستي

تا بي‌خبر بميرد در درد خودپرستي با مدعي مگوييد اسرار عشق و مستي ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستي عاشق شو ار نه روزي کار جهان سر آيد

دوشنبه، 10 خرداد 1389

از خون دل نوشتم نزديک دوست نامه

اني رايت دهرا من هجرک القيامه از خون دل نوشتم نزديک دوست نامه ليست دموع عيني هذا لنا العلامه دارم من از فراقش در ديده صد علامت

دوشنبه، 10 خرداد 1389

چراغ روي تو را شمع گشت پروانه

مرا ز حال تو با حال خويش پروا نه چراغ روي تو را شمع گشت پروانه به بوي سنبل زلف تو گشت ديوانه خرد که قيد مجانين عشق مي‌فرمود

دوشنبه، 10 خرداد 1389

سحرگاهان که مخمور شبانه

گرفتم باده با چنگ و چغانه سحرگاهان که مخمور شبانه ز شهر هستيش کردم روانه نهادم عقل را ره توشه از مي

دوشنبه، 10 خرداد 1389

ساقي بيا که شد قدح لاله پر ز مي

طامات تا به چند و خرافات تا به کي ساقي بيا که شد قدح لاله پر ز مي چين قباي قيصر و طرف کلاه کي بگذر ز کبر و ناز که ديده‌ست روزگار

دوشنبه، 10 خرداد 1389

به صوت بلبل و قمري اگر ننوشي مي

علاج کي کنمت آخرالدواء الکي به صوت بلبل و قمري اگر ننوشي مي که مي‌رسند ز پي رهزنان بهمن و دي ذخيره‌اي بنه از رنگ و بوي فصل بهار

دوشنبه، 10 خرداد 1389

ناگهان پرده برانداخته‌اي يعني چه

مست از خانه برون تاخته‌اي يعني چه ناگهان پرده برانداخته‌اي يعني چه اين چنين با همه درساخته‌اي يعني چه زلف در دست صبا گوش به فرمان رقيب

دوشنبه، 10 خرداد 1389

در سراي مغان رفته بود و آب زده

نشسته پير و صلايي به شيخ و شاب زده در سراي مغان رفته بود و آب زده ولي ز ترک کله چتر بر سحاب زده سبوکشان همه در بندگيش بسته کمر

دوشنبه، 10 خرداد 1389

اي که با سلسله زلف دراز آمده‌اي

فرصتت باد که ديوانه نواز آمده‌اي اي که با سلسله زلف دراز آمده‌اي چون به پرسيدن ارباب نياز آمده‌اي ساعتي ناز مفرما و بگردان عادت

دوشنبه، 10 خرداد 1389

دوش رفتم به در ميکده خواب آلوده

خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده دوش رفتم به در ميکده خواب آلوده گفت بيدار شو اي ره رو خواب آلوده آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش

دوشنبه، 10 خرداد 1389

از من جدا مشو که توام نور ديده‌اي

آرام جان و مونس قلب رميده‌اي از من جدا مشو که توام نور ديده‌اي پيراهن صبوري ايشان دريده‌اي از دامن تو دست ندارند عاشقان

دوشنبه، 10 خرداد 1389

زنهار تا تواني اهل نظر ميازار

دنيا وفا ندارد اي نور هر دو ديده زنهار تا تواني اهل نظر ميازار روزي کرشمه‌اي کن اي يار برگزيده تا کي کشم عتيبت از چشم دلفريبت

دوشنبه، 10 خرداد 1389

وصال او ز عمر جاودان به

خداوندا مرا آن ده که آن به وصال او ز عمر جاودان به که راز دوست از دشمن نهان به به شمشيرم زد و با کس نگفتم

دوشنبه، 10 خرداد 1389