0
مسیر جاری :
بحمدالله که از بود و نبودم عطار

بحمدالله که از بود و نبودم

بحمدالله که از بود و نبودم شاعر : عطار اگر شادي ندارم غم ندارم بحمدالله که از بود و نبودم که در هر دو جهان مرهم ندارم چه مي‌گويم که مجروحم چنان سخت که را گويم چو يک...
فرياد کز غم تو فريادرس ندارم عطار

فرياد کز غم تو فريادرس ندارم

فرياد کز غم تو فريادرس ندارم شاعر : عطار با که نفس برآرم چون همنفس ندارم فرياد کز غم تو فريادرس ندارم چون ياريم کند کس چون هيچکس ندارم گفتم که در غم تو ياري کنندم آخر...
دل رفت وز جان خبر ندارم عطار

دل رفت وز جان خبر ندارم

دل رفت وز جان خبر ندارم شاعر : عطار اين بود سخن دگر ندارم دل رفت وز جان خبر ندارم يک موي ازو خبر ندارم گرچه شده‌ام چو موي بي او دارم سر او و سر ندارم همچون گويم...
جانا مرا چه سوزي چون بال و پر ندارم عطار

جانا مرا چه سوزي چون بال و پر ندارم

جانا مرا چه سوزي چون بال و پر ندارم شاعر : عطار خون دلم چه ريزي چون دل دگر ندارم جانا مرا چه سوزي چون بال و پر ندارم زاري مرا تمام است چون زور و زر ندارم در زاري و نزاري...
مسلمانان من آن گبرم که دين را خوار مي‌دارم عطار

مسلمانان من آن گبرم که دين را خوار مي‌دارم

مسلمانان من آن گبرم که دين را خوار مي‌دارم شاعر : عطار مسلمانم همي خوانند و من زنار مي‌دارم مسلمانان من آن گبرم که دين را خوار مي‌دارم صفا کي باشدم چون من سر خمار مي‌دارم...
تا عشق تو در ميان جان دارم عطار

تا عشق تو در ميان جان دارم

تا عشق تو در ميان جان دارم شاعر : عطار جان پيش در تو بر ميان دارم تا عشق تو در ميان جان دارم راز دل خويش چون نهان دارم اشکم چو به صد زبان سخن گويد کز باده‌ي عشق سر...
ازين کاري که من دارم نه جان دارم نه تن دارم عطار

ازين کاري که من دارم نه جان دارم نه تن دارم

ازين کاري که من دارم نه جان دارم نه تن دارم شاعر : عطار چون من من نيستم، آخر چرا گويم که من دارم ازين کاري که من دارم نه جان دارم نه تن دارم حقيقت بهر دل دارم شريعت بهر...
من با تو هزار کار دارم عطار

من با تو هزار کار دارم

من با تو هزار کار دارم شاعر : عطار جاني ز تو بي قرار دارم من با تو هزار کار دارم تا حاصل روزگار دارم شب‌هاي وصال مي‌شمردم چون با گل تازه خار دارم گفتي که فراق نيز...
آن در که بسته بايد تا چند باز دارم عطار

آن در که بسته بايد تا چند باز دارم

آن در که بسته بايد تا چند باز دارم شاعر : عطار کامروز وقتش آمد کان در فراز دارم آن در که بسته بايد تا چند باز دارم گويد مگوي يعني برگ مجاز دارم با هر که از حقيقت رمزي...
تا چشم باز کردم نور رخ تو ديدم عطار

تا چشم باز کردم نور رخ تو ديدم

تا چشم باز کردم نور رخ تو ديدم شاعر : عطار تا گوش برگشادم آواز تو شنيدم تا چشم باز کردم نور رخ تو ديدم چندان که ره سپردم بيرون ز تو نديدم چندان که فکر کردم چندان که ذکر...