نه طريق دوستانست و نه شرط مهرباني شاعر : سعدي که به دوستان يک دل سر دست برفشاني نه طريق دوستانست و نه شرط مهرباني که جواب تلخ گويي تو بدين شکردهاني دلم از تو چون برنجد...

نگويم آب و گلست آن وجود روحاني شاعر : سعدي بدين کمال نباشد جمال انساني نگويم آب و گلست آن وجود روحاني گل بهشت مخمر به آب حيواني اگر تو آب و گلي همچنان که ساير خلق ...

ندانمت به حقيقت که در جهان به که ماني شاعر : سعدي جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جاني ندانمت به حقيقت که در جهان به که ماني که هر که را تو بگيري ز خويشتن برهاني به...

کبر يک سو نه اگر شاهد درويشاني شاعر : سعدي ديو خوش طبع به از حور گره پيشاني کبر يک سو نه اگر شاهد درويشاني يا به هر گوشه که باشد که تو خود بستاني آرزو مي‌کندم با تو دمي...

ذوقي چنان ندارد بي دوست زندگاني شاعر : سعدي دودم به سر برآمد زين آتش نهاني ذوقي چنان ندارد بي دوست زندگاني ما را نمي‌گشايند از قيد مهرباني شيراز در نبسته‌ست از کاروان...

جمعي که تو در ميان ايشاني شاعر : سعدي زان جمع به دربود پريشاني جمعي که تو در ميان ايشاني آرام دلي و مرهم جاني اي ذات شريف و شخص روحاني وان حلقه که در ميان ايشاني ...

بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستاني شاعر : سعدي به غلغل در سماع آيند هر مرغي به دستاني بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستاني که خاک مرده بازآيد در او روحي و ريحاني ...

بنده‌ام گر به لطف مي‌خواني شاعر : سعدي حاکمي گر به قهر مي‌راني بنده‌ام گر به لطف مي‌خواني که تو صورت به کس نمي‌ماني کس نشايد که بر تو بگزينند ور تو ما را به هيچ نستاني...

بر آنم گر تو بازآيي که در پايت کنم جاني شاعر : سعدي و زين کمتر نشايد کرد در پاي تو قرباني بر آنم گر تو بازآيي که در پايت کنم جاني کز ابر لطف بازآيد به خاک تشنه باراني ...

اي سرو حديقه معاني شاعر : سعدي جاني و لطيفه جهاني اي سرو حديقه معاني خوشتر که پس از تو زندگاني پيش تو به اتفاق مردن تو فتنه آخرالزماني چشمان تو سحر اولين اند ...