واژه‌ی عفو در قرآن

«عفو» در لغت به معناي کهنه شدن، بخشيدن و محو گناهان، اسقاط حق، کثرت افراد، زياده از يک شيء است و «استعفي الخروج» به معناي درخواست ترک خارج شدن...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی عقيم در قرآن

«عقيم» فردي است که فرزندي به دنيا نمي‌آورد. اين کلمه بر مرد و زن اطلاق مي‌شود. اسم مصدر آن «عُقم» است و «عقل عقيم» آن عقلي است که صاحبش را نفعي...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی عزم در قرآن

«عزم» در لغت، تصميم قلبي بر انجام کاري است، همچنين به معناي تلاش و جديت در کار است. «و عزيمة الله» به معناي واجبات الهي است

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی عزت در قرآن

«عزة» برگرفته از ماده «عزز» اسم مصدر است و جمع آن «اعزّه» است. در لغت در معاني مختلفي همانند شدت، قوت، غلبه و از اضداد به معناي ضعف و کمياب شدن...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی عدل در قرآن

«عدل» در لغت در اين معاني به کار رفته است: 1. ميانه‌روي و اعتدال در امور، مقابل جور؛ 2. متمايل شدن و منصرف شدن در صورت تعديه با کلمه «عن» همانند:...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی عرش در قرآن

«عرش» در لغت به معناي تخت پادشاه، قوام امور، سايبان و سقف خانه است و اصل در معناي آن چيزي است که بر بالاي سر گسترانده شود، در مقابل فرش. اين...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی ظلمات در قرآن

«ظلمت» در مقابل نور است و جمع آن ظُلَم و ظلمات است. ظلام اول شب است و از جهل و شرک و فسق نيز تعبير به ظلمت شده است، چنان‌که به علم و توحيد و...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی ظلم در قرآن

«ظلم» اسم مصدر است در لغت به معناي قرار دادن شيء در غير جايگاه اصلي‌اش با افزودن يا کم کردن از آن يا عدم استفاده از آن در زمان و مکان خاص خودش...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی طيب در قرآن

«طيب» در مقابل خبيث برگرفته از کلمه‌ي «طاب» به معناي لذيذ و حلال است. «طابت نفسه» يعني جانش انبساط و گسترش يافت و «استطابه» به معناي پاکيزه کردن...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی طَرَف در قرآن

«طرْف» به سکون «را» به معناي نگاه کردن و به فتح «را» به معناي ناحيه و جانب است و جمع آن اطراف است. اين کلمه در هر يک از اجسام و اوقات و غير اين...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی طغي در قرآن

به هر چيزي که از اندازه و مقدار خود بگذرد، گفته مي‌شود طغيان کرد، همانند طغيان آب بر قوم نوح و طغيان صيحه بر قوم ثمود، چنان‌که به کسي که معصيت...

پنجشنبه، 28 ارديبهشت 1396

واژه‌ی ضرب در قرآن

«ضرب» در لغت به معناي زدن، مسافرت، شتاب در حرکت، وصف و بيان، اعراض و رويگرداني، غلبه و فرستادن، مقرر کردن ماليات، ممانعت و به‌هم‌زدن کار ديگري...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی طائِر در قرآن

«طائر» به معناي پرنده است و جمع آن طَير - مثل صاحب و صَحب - و جمع الجمع آن طيور و اطيار است. طائر انسان عمل اوست که گريبان‌گيرش مي‌شود.

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی صِرّ در قرآن

«صِرّ» - به کسر صاد - به معناي سرد بودن و «صَرّه» به معناي فرياد کشيدن است. «صرار» پارچه‌اي است که بر پستان شتر مي‌بندند تا بچه‌اش از آن شير...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی صلات در قرآن

«صلات» جمع آن صلوات است، به معناي دعا، نماز و نيز به معناي مصلّاي يهوديان است. بازگشت اصلي اين کلمه به دو معناست:

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی صَدّ - صُدود در قرآن

«صَدّ يصُدّ» به معناي اعراض و رويگرداني و نيز به معناي منع و بازداشتن است. هنگامي که گفته مي‌شود «صددتُه عن کذا» يعني او را از آن کار بازداشتم...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی صراط در قرآن

«صراط» در اصل «سراط» - با سين - بوده است. فرّاء معتقد است: هرگاه بعد از کلمة سين، طاء يا قاف و غين و خاء باشد آن سين قلب به صاد مي‌شود و قرائت...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی صاحب در قرآن

«صاحب» جمع آن «صَحب» و جمع الجمع آن «اصحاب» است، به معناي ملازم و همراه فرد است، چه انسان يا حيوان يا مکان يا زمان باشد. به مالک شيء صاحب آن...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی شيعه، شِيع در قرآن

«شيعه» به معناي پيروان و انصار است و به هر قومي که بر يک مقصد اجتماع کنند، شيعه گويند. جمع آن «شِيع» و جمع الجمع آن «اشياع» است.

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396

واژه‌ی شهيد، شهدا در قرآن

«شهد» ماده اصلي شهيد، در لغت به معاني مختلفي آمده است. وقتي گفته مي‌شود «شهد الرجل علي کذا» يعني شخص قاطعانه به آن شيء خبر داد و «اشهد بکذا»...

چهارشنبه، 27 ارديبهشت 1396