چه جزو است آنکه او از کل فزون است

چه جزو است آنکه او از کل فزون است شاعر : شيخ محمود شبستري طريق جستن آن جزو چون است چه جزو است آنکه او از کل فزون...

شنبه، 6 فروردين 1390

مهرباني از ميان خلق دامن چيده است

مهرباني از ميان خلق دامن چيده است شاعر : صائب تبريزي از تکلف، آشنايي برطرف گرديده است مهرباني از ميان خلق دامن چيده...

شنبه، 6 فروردين 1390

مدتي شد کز حديث اهل دل گوشم تهي است

مدتي شد کز حديث اهل دل گوشم تهي است شاعر : صائب تبريزي چون صدف زين گوهر شهوار آغوشم تهي است مدتي شد کز حديث اهل...

شنبه، 6 فروردين 1390

جوياي تو با کعبه‌ي گل کار ندارد

جوياي تو با کعبه‌ي گل کار ندارد شاعر : صائب تبريزي آيينه‌ي ما روي به ديوار ندارد جوياي تو با کعبه‌ي گل کار ندارد...

شنبه، 6 فروردين 1390

هر ساغري به آن لب خندان نمي‌رسد

هر ساغري به آن لب خندان نمي‌رسد شاعر : صائب تبريزي هر تشنه‌لب به چشمه‌ي حيوان نمي‌رسد هر ساغري به آن لب خندان نمي‌رسد...

شنبه، 6 فروردين 1390

آبها آيينه‌ي سرو خرامان تواند

آبها آيينه‌ي سرو خرامان تواند شاعر : صائب تبريزي بادها مشاطه‌ي زلف پريشان تواند آبها آيينه‌ي سرو خرامان تواند ...

شنبه، 6 فروردين 1390

دل را کجا به زلف رسا مي‌توان رساند؟

دل را کجا به زلف رسا مي‌توان رساند؟ شاعر : صائب تبريزي اين پا شکسته را به کجا مي‌توان رساند؟ دل را کجا به زلف رسا...

شنبه، 6 فروردين 1390

خواري از اغيار بهر يار مي‌بايد کشيد

خواري از اغيار بهر يار مي‌بايد کشيد شاعر : صائب تبريزي ناز خورشيد از در و ديوار مي‌بايد کشيد خواري از اغيار بهر...

شنبه، 6 فروردين 1390

به دامن مي‌دود اشکم، گريبان مي‌درد هوشم

به دامن مي‌دود اشکم، گريبان مي‌درد هوشم شاعر : صائب تبريزي نمي‌دانم چه مي‌گويد نسيم صبح در گوشم به دامن مي‌دود اشکم،...

شنبه، 6 فروردين 1390

ازباد دستي خود، ما ميکشان خرابيم

ازباد دستي خود، ما ميکشان خرابيم شاعر : صائب تبريزي در کاسه سرنگوني، همچشم با حبابيم ازباد دستي خود، ما ميکشان خرابيم...

شنبه، 6 فروردين 1390

مکن منع تماشايي ز ديدن

مکن منع تماشايي ز ديدن شاعر : صائب تبريزي که اين گل کم نمي‌گردد به چيدن مکن منع تماشايي ز ديدن کماني را که نتواني...

شنبه، 6 فروردين 1390

زمين به لرزه درآيد ز دل تپيدن من

زمين به لرزه درآيد ز دل تپيدن من شاعر : صائب تبريزي شود سپهر زمين‌گير از آرميدن من زمين به لرزه درآيد ز دل تپيدن...

شنبه، 6 فروردين 1390

به شکر اين که داري دست بر ميخانه اي ساقي

به شکر اين که داري دست بر ميخانه اي ساقي شاعر : صائب تبريزي مرا از دست غم بستان به يک پيمانه اي ساقي به شکر اين...

شنبه، 6 فروردين 1390

پاک ديني گفت مشتي حيله‌جوي

پاک ديني گفت مشتي حيله‌جوي شاعر : عطار مرد را در نزع گردانند روي پاک ديني گفت مشتي حيله‌جوي روي گردانيده بايستي...

شنبه، 6 فروردين 1390

راه بيني بود بس عالي نفس

راه بيني بود بس عالي نفس شاعر : عطار هرگز او شربت نخورد از دست کس راه بيني بود بس عالي نفس چون به شربت نيست هرگز...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون فرو آيي به وادي طلب

چون فرو آيي به وادي طلب شاعر : عطار پيشت آيد هر زماني صدتعب چون فرو آيي به وادي طلب طوطي گردون، مگس اينجا بود...

شنبه، 6 فروردين 1390

يوسف همدان، امام روزگار

يوسف همدان، امام روزگار شاعر : عطار صاحب اسرار جهان، بيناي کار يوسف همدان، امام روزگار ديده ور مي‌بنگرد در هرچ...

شنبه، 6 فروردين 1390

خواجه‌اي از خان و مان آواره شد

خواجه‌اي از خان و مان آواره شد شاعر : عطار وز فقاعي کودکي بي‌چاره شد خواجه‌اي از خان و مان آواره شد گشت سر غوغاي...

شنبه، 6 فروردين 1390

گشت عاشق بر اياز آن مفلسي

گشت عاشق بر اياز آن مفلسي شاعر : عطار اين سخن شد فاش در هر مجلسي گشت عاشق بر اياز آن مفلسي مي‌دويدي آن گداي حق...

شنبه، 6 فروردين 1390

پاسباني بود عاشق گشت زار

پاسباني بود عاشق گشت زار شاعر : عطار روز و شب بي‌خواب بود و بي‌قرار پاسباني بود عاشق گشت زار کاخر اي بي‌خواب...

شنبه، 6 فروردين 1390