شعله‌ي شوق من از پا ننشيند صائب

شعله‌ي شوق من از پا ننشيند صائب شاعر : صائب تبريزي تا دل تشنه به آن چاه زنخدان نرسد شعله‌ي شوق من از پا ننشيند صائب...

شنبه، 6 فروردين 1390

اين غافلان که جود فراموش کرده‌اند

اين غافلان که جود فراموش کرده‌اند شاعر : صائب تبريزي آرايش وجود فراموش کرده‌اند اين غافلان که جود فراموش کرده‌اند...

شنبه، 6 فروردين 1390

دل را نگاه گرم تو ديوانه مي‌کند

دل را نگاه گرم تو ديوانه مي‌کند شاعر : صائب تبريزي آيينه را رخ تو پريخانه مي‌کند دل را نگاه گرم تو ديوانه مي‌کند...

شنبه، 6 فروردين 1390

ديده‌ي ما سير چشمان، شان دنيا بشکند

ديده‌ي ما سير چشمان، شان دنيا بشکند شاعر : صائب تبريزي همچو جوهر نقش را آيينه‌ي ما بشکند ديده‌ي ما سير چشمان، شان...

شنبه، 6 فروردين 1390

از پختگي است گر نشد آواز ما بلند

از پختگي است گر نشد آواز ما بلند شاعر : صائب تبريزي کي از سپند سوخته گردد صدا بلند؟ از پختگي است گر نشد آواز ما...

شنبه، 6 فروردين 1390

کو جنون تا خاک بازيگاه طفلانم کنند؟

کو جنون تا خاک بازيگاه طفلانم کنند؟ شاعر : صائب تبريزي روبه هر جانب که آرم، سنگبارانم کنند کو جنون تا خاک بازيگاه...

شنبه، 6 فروردين 1390

نيستم غمگين که خالي چون کدويم مي‌کنند

نيستم غمگين که خالي چون کدويم مي‌کنند شاعر : صائب تبريزي کز مي گلرنگ، صاحب آبرويم مي‌کنند نيستم غمگين که خالي چون...

شنبه، 6 فروردين 1390

هر چه ديديم درين باغ، نديدن به بود

هر چه ديديم درين باغ، نديدن به بود شاعر : صائب تبريزي هر گل تازه که چيديم، نچيدن به بود هر چه ديديم درين باغ، نديدن...

شنبه، 6 فروردين 1390

مي‌کند يادش دل بيتاب و از خود مي‌رود

مي‌کند يادش دل بيتاب و از خود مي‌رود شاعر : صائب تبريزي مي‌برد نام شراب ناب و از خود مي‌رود مي‌کند يادش دل بيتاب...

شنبه، 6 فروردين 1390

دل از مشاهده‌ي لاله‌زار نگشايد

دل از مشاهده‌ي لاله‌زار نگشايد شاعر : صائب تبريزي ز دستهاي حنابسته کار نگشايد دل از مشاهده‌ي لاله‌زار نگشايد ...

شنبه، 6 فروردين 1390

پيرانه‌سر هماي سعادت به من رسيد

پيرانه‌سر هماي سعادت به من رسيد شاعر : صائب تبريزي وقت زوال، سايه‌ي دولت به من رسيد پيرانه‌سر هماي سعادت به من رسيد...

شنبه، 6 فروردين 1390

خواري از اغيار بهر يار مي‌بايد کشيد

خواري از اغيار بهر يار مي‌بايد کشيد شاعر : صائب تبريزي ناز خورشيد از در و ديوار مي‌بايد کشيد خواري از اغيار بهر...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون صراحي رخت در ميخانه مي‌بايد کشيد

چون صراحي رخت در ميخانه مي‌بايد کشيد شاعر : صائب تبريزي اين که گردن مي‌کشي، پيمانه مي‌بايد کشيد چون صراحي رخت در...

شنبه، 6 فروردين 1390

من نمي‌آيم به هوش از پند، بيهوشم گذار

من نمي‌آيم به هوش از پند، بيهوشم گذار شاعر : صائب تبريزي بحر من ساحل نخواهد گشت، در جوشم گذار من نمي‌آيم به هوش...

شنبه، 6 فروردين 1390

ز خار زار تعلق کشيده دامان باش

ز خار زار تعلق کشيده دامان باش شاعر : صائب تبريزي به هر چه مي‌کشدت دل، ازان گريزان باش ز خار زار تعلق کشيده دامان...

شنبه، 6 فروردين 1390

پيش از خزان به خاک فشاندم بهار خويش

پيش از خزان به خاک فشاندم بهار خويش شاعر : صائب تبريزي مردان به ديگري نگذارند کار خويش پيش از خزان به خاک فشاندم...

شنبه، 6 فروردين 1390

از هر صدا نبازم، چون کوه‌ي لنگر خويش

از هر صدا نبازم، چون کوه‌ي لنگر خويش شاعر : صائب تبريزي بحر گران وقارم، در پاس گوهر خويش از هر صدا نبازم، چون کوه‌ي...

شنبه، 6 فروردين 1390

سيراب در محيط شدم ز آبروي خويش

سيراب در محيط شدم ز آبروي خويش شاعر : صائب تبريزي در پاي خم ز دست ندادم سبوي خويش سيراب در محيط شدم ز آبروي خويش...

شنبه، 6 فروردين 1390

در کشاکش از زبان آتشين بودم چو شمع

در کشاکش از زبان آتشين بودم چو شمع شاعر : صائب تبريزي تا نپيوستم به خاموشي نياسودم چو شمع در کشاکش از زبان آتشين...

شنبه، 6 فروردين 1390

تا چند گرد کعبه بگردم به بوي دل؟

تا چند گرد کعبه بگردم به بوي دل؟ شاعر : صائب تبريزي تا کي به سينه سنگ زنم ز آرزوي دل؟ تا چند گرد کعبه بگردم به بوي...

شنبه، 6 فروردين 1390