طاقت کجاست روي عرقناک ديده را؟

طاقت کجاست روي عرقناک ديده را؟ شاعر : صائب تبريزي آرام نيست کشتي طوفان رسيده را طاقت کجاست روي عرقناک ديده را؟ ...

شنبه، 6 فروردين 1390

دايم ز خود سفر چو شرر مي‌کنيم ما

دايم ز خود سفر چو شرر مي‌کنيم ما شاعر : صائب تبريزي نقد حيات صرف سفر مي‌کنيم ما دايم ز خود سفر چو شرر مي‌کنيم ما...

شنبه، 6 فروردين 1390

از زمين اوج گرفته است غباري که مراست

از زمين اوج گرفته است غباري که مراست شاعر : صائب تبريزي ايمن از سيلي موج است کناري که مراست از زمين اوج گرفته است...

شنبه، 6 فروردين 1390

ديوانه‌ي خموش به عاقل برابرست

ديوانه‌ي خموش به عاقل برابرست شاعر : صائب تبريزي درياي آرميده به ساحل برابرست ديوانه‌ي خموش به عاقل برابرست از...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون سرو بغير از کف افسوس، برم نيست

چون سرو بغير از کف افسوس، برم نيست شاعر : صائب تبريزي از توشه بجز دامن خود بر کمرم نيست چون سرو بغير از کف افسوس،...

شنبه، 6 فروردين 1390

هر ذره ازو در سر، سوداي دگر دارد

هر ذره ازو در سر، سوداي دگر دارد شاعر : صائب تبريزي هر قطره ازو در دل، درياي دگر دارد هر ذره ازو در سر، سوداي دگر...

شنبه، 6 فروردين 1390

گردنکشي به سرو سرافراز مي‌رسد

گردنکشي به سرو سرافراز مي‌رسد شاعر : صائب تبريزي آزاده را به عالميان ناز مي‌رسد گردنکشي به سرو سرافراز مي‌رسد ...

شنبه، 6 فروردين 1390

شوق مي از بهار گل‌اندام تازه شد

شوق مي از بهار گل‌اندام تازه شد شاعر : صائب تبريزي پيوند بوسه‌ها به لب جام تازه شد شوق مي از بهار گل‌اندام تازه...

شنبه، 6 فروردين 1390

ديده‌ي ما سير چشمان، شان دنيا بشکند

ديده‌ي ما سير چشمان، شان دنيا بشکند شاعر : صائب تبريزي همچو جوهر نقش را آيينه‌ي ما بشکند ديده‌ي ما سير چشمان، شان...

شنبه، 6 فروردين 1390

نيستم غمگين که خالي چون کدويم مي‌کنند

نيستم غمگين که خالي چون کدويم مي‌کنند شاعر : صائب تبريزي کز مي گلرنگ، صاحب آبرويم مي‌کنند نيستم غمگين که خالي چون...

شنبه، 6 فروردين 1390

مي‌کند يادش دل بيتاب و از خود مي‌رود

مي‌کند يادش دل بيتاب و از خود مي‌رود شاعر : صائب تبريزي مي‌برد نام شراب ناب و از خود مي‌رود مي‌کند يادش دل بيتاب...

شنبه، 6 فروردين 1390

دل از مشاهده‌ي لاله‌زار نگشايد

دل از مشاهده‌ي لاله‌زار نگشايد شاعر : صائب تبريزي ز دستهاي حنابسته کار نگشايد دل از مشاهده‌ي لاله‌زار نگشايد ...

شنبه، 6 فروردين 1390

پيرانه‌سر هماي سعادت به من رسيد

پيرانه‌سر هماي سعادت به من رسيد شاعر : صائب تبريزي وقت زوال، سايه‌ي دولت به من رسيد پيرانه‌سر هماي سعادت به من رسيد...

شنبه، 6 فروردين 1390

در کشاکش از زبان آتشين بودم چو شمع

در کشاکش از زبان آتشين بودم چو شمع شاعر : صائب تبريزي تا نپيوستم به خاموشي نياسودم چو شمع در کشاکش از زبان آتشين...

شنبه، 6 فروردين 1390

دو عالم شد ز ياد آن سمن سيما فراموشم

دو عالم شد ز ياد آن سمن سيما فراموشم شاعر : صائب تبريزي به خاطر آنچه مي‌گرديد، شد يکجا فراموشم دو عالم شد ز ياد...

شنبه، 6 فروردين 1390

صبح در خواب عدم بود که بيدار شديم

صبح در خواب عدم بود که بيدار شديم شاعر : صائب تبريزي شب سيه مست فنا بود که هشيار شديم صبح در خواب عدم بود که بيدار...

شنبه، 6 فروردين 1390

ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم

ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم شاعر : صائب تبريزي خرسند از محيط به پيمانه‌ي خوديم ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي...

شنبه، 6 فروردين 1390

ما در شکست گوهر يکدانه‌ي خوديم

ما در شکست گوهر يکدانه‌ي خوديم شاعر : صائب تبريزي سنگ ملامت دل ديوانه‌ي خوديم ما در شکست گوهر يکدانه‌ي خوديم ...

شنبه، 6 فروردين 1390

عقل سالم ز مي ناب نيايد بيرون

عقل سالم ز مي ناب نيايد بيرون شاعر : صائب تبريزي کشتي کاغذي از آب نيايد بيرون عقل سالم ز مي ناب نيايد بيرون تيرگي...

شنبه، 6 فروردين 1390

چشم خونبارست ابر نوبهار زندگي

چشم خونبارست ابر نوبهار زندگي شاعر : صائب تبريزي آه افسوس است سرو جويبار زندگي چشم خونبارست ابر نوبهار زندگي ...

شنبه، 6 فروردين 1390