ما خنده را به مردم بي‌غم گذاشتيم

ما خنده را به مردم بي‌غم گذاشتيم شاعر : صائب تبريزي گل را به شوخ چشمي شبنم گذاشتيم ما خنده را به مردم بي‌غم گذاشتيم...

شنبه، 6 فروردين 1390

ما کنج دل به روضه‌ي رضوان نمي‌دهيم

ما کنج دل به روضه‌ي رضوان نمي‌دهيم شاعر : صائب تبريزي اين گوشه را به ملک سليمان نمي‌دهيم ما کنج دل به روضه‌ي رضوان...

شنبه، 6 فروردين 1390

زبان چو پسته شود سبز در دهن بي‌تو

زبان چو پسته شود سبز در دهن بي‌تو شاعر : صائب تبريزي گره چو نقطه شود رشته‌ي سخن بي‌تو زبان چو پسته شود سبز در دهن...

شنبه، 6 فروردين 1390

به ساغر نقل کرد از خم، شراب آهسته آهسته

به ساغر نقل کرد از خم، شراب آهسته آهسته شاعر : صائب تبريزي برآمد از پس کوه آفتاب آهسته آهسته به ساغر نقل کرد از...

شنبه، 6 فروردين 1390

يارب از عرفان مرا پيمانه‌اي سرشار ده

يارب از عرفان مرا پيمانه‌اي سرشار ده شاعر : صائب تبريزي چشم بينا، جان آگاه و دل بيدار ده يارب از عرفان مرا پيمانه‌اي...

شنبه، 6 فروردين 1390

زهي رويت بهار زندگاني

زهي رويت بهار زندگاني شاعر : صائب تبريزي به لعلت زنده، نام بي‌نشاني زهي رويت بهار زندگاني شود ارزان متاع سرگراني...

شنبه، 6 فروردين 1390

خوشا کسيکه ز عشقش دمي رهائي نيست

خوشا کسيکه ز عشقش دمي رهائي نيست شاعر : عبيد زاکاني غمش ز رندي و ميلش به پارسائي نيست خوشا کسيکه ز عشقش دمي رهائي...

شنبه، 6 فروردين 1390

لعل نوشينش چو خندان ميشود

لعل نوشينش چو خندان ميشود شاعر : عبيد زاکاني در جهان شکر فراوان ميشود لعل نوشينش چو خندان ميشود گوئيا سرو خرامان...

شنبه، 6 فروردين 1390

گوئي آن يار که هر دو ز غمش خسته‌تريم

گوئي آن يار که هر دو ز غمش خسته‌تريم شاعر : عبيد زاکاني با خبر نيست که مادر غم او بي‌خبريم گوئي آن يار که هر دو...

شنبه، 6 فروردين 1390

يارب از کرده به لطف تو پناه آورديم

يارب از کرده به لطف تو پناه آورديم شاعر : عبيد زاکاني به اميد کرمت روي به راه آورديم يارب از کرده به لطف تو پناه...

شنبه، 6 فروردين 1390

مرا دليست ره عافيت رها کرده

مرا دليست ره عافيت رها کرده شاعر : عبيد زاکاني وجود خود هدف ناوک بلا کرده مرا دليست ره عافيت رها کرده ز خوي يار...

شنبه، 6 فروردين 1390

آمد نسيم و نکهت گل در جهان فکند

آمد نسيم و نکهت گل در جهان فکند شاعر : عبيد زاکاني بلبل ز شوق غلغه در بوستان فکند آمد نسيم و نکهت گل در جهان فکند...

شنبه، 6 فروردين 1390

اي دوش چرخ غاشيه گردان جاه تو

اي دوش چرخ غاشيه گردان جاه تو شاعر : عبيد زاکاني خورشيد در حمايت پر کلاه تو اي دوش چرخ غاشيه گردان جاه تو اي...

شنبه، 6 فروردين 1390

گوئيا خلد برينست اين همايون بارگاه

گوئيا خلد برينست اين همايون بارگاه شاعر : عبيد زاکاني يا حريم کعبه يا فردوس يا ايوان شاه گوئيا خلد برينست اين همايون...

شنبه، 6 فروردين 1390

بفيروزي در اين قصر همايون

بفيروزي در اين قصر همايون شاعر : عبيد زاکاني که بادا تا به نفخ صور معمور بفيروزي در اين قصر همايون که دل را ذوق...

شنبه، 6 فروردين 1390

چون در اين دنيا عزيزم داشتي يارب به لطف

چون در اين دنيا عزيزم داشتي يارب به لطف شاعر : عبيد زاکاني وز بسي نعمت نهادي بر من مسکين سپاس چون در اين دنيا عزيزم...

شنبه، 6 فروردين 1390

بدان رشگ بهشت جاوداني

بدان رشگ بهشت جاوداني شاعر : عبيد زاکاني که مسکن دارد آن جان جواني بدان رشگ بهشت جاوداني ز خاکش ديده‌ي جان را...

شنبه، 6 فروردين 1390

از ميکده تا چه شور برخاست؟

از ميکده تا چه شور برخاست؟ شاعر : فخرالدين عراقي کاندر همه شهر شور و غوغاست از ميکده تا چه شور برخاست؟ کان روي...

شنبه، 6 فروردين 1390

مشو، مشو، ز من خسته‌دل جدا اي دوست

مشو، مشو، ز من خسته‌دل جدا اي دوست شاعر : فخرالدين عراقي مکن، مکن، به کف‌اند هم رها اي دوست مشو، مشو، ز من خسته‌دل...

شنبه، 6 فروردين 1390

جز ديدن روي تو مرا راي دگر نيست

جز ديدن روي تو مرا راي دگر نيست شاعر : فخرالدين عراقي جز وصل توام هيچ تمناي دگر نيست جز ديدن روي تو مرا راي دگر...

شنبه، 6 فروردين 1390